Legt de BELOFTE af

Tot begin juni 1999 ben ik voorzitter van het bestuur RBA Zuidelijk Noordholland geweest.

Ik ben sinds 17 december 1997 bestuurslid van SPAN.

Het doel van de Scantesten was tweeledig, te weten geschiktheid voor het blijven werken in de haven en daarnaast het nagaan van kansen op de arbeidsmarkt en het eventueel nog volgen van opleidingen ter vergroting van die kansen. Voor zover er gekeken werd naar geschiktheid voor het blijven werken in de haven, was de test een selectie middel. Mij staat bij dat rond de 220 personen zijn getest. Wat mij bij staat is dat iedereen voor de test is opgeroepen en dat rond de 220 personen aan die oproep gehoor hebben gegeven. Het management van arbeidsvoorziening heeft de opdracht tot het doen van de tests gegeven.

Ik bezie het stuk dat als produktie 25 is overgelegd. Dit stuk is een mededeling van het bestuur van SPAN aan de ondernemingsraad van 15 juni 1998. Dit stuk is afkomstig van het bestuur. Ik zie dat in dit stuk is gesteld dat als absolute voorwaarde om te kunnen overgaan naar de operationele Pool gold dat men moest meewerken aan de test en de werkgever toestemming moest verlenen inzage te nemen in het testrapport. Ik kan mij niet herinneren of, en zo ja wanneer het bestuur van SPAN een besluit in deze zin heeft genomen. Ik kan mij op dit moment evenmin herinneren of aan de mensen is meegedeeld dat wie niet zou meedoen aan de testen en / of de werkgever geen toestemming zou verlenen daar van kennis te nemen reeds om die reden niet in aanmerking zou komen voor voortzetting van de werkzaamheden in de operationele pool.

In de vergadering waarin het in produktie 25 bedoelde bestuursbesluit van 11 juni 1998 is genomen waren naar mijn herinnering aanwezig de heren Heilig, ter Wisscha, Elshoff, en

ik. Ik weet niet zeker meer of ook van Buchem aanwezig was. Of ook de direkteur Bosschieter aanwezig was, weet ik op dit moment niet zeker.

Op een gegeven moment moest een keuze worden gemaakt. Voor wat betreft de daartoe te hanteren maatstaven was het bestuur als eerste aan zet. Het bestuur heeft gezegd dat de te vormen pool levensvatbaar moest zijn, maar ook sociaal aanvaardbaar. Dat betekende dat moest worden gekeken naar niet alleen de inzetbaarheid van mensen, maar dat ook moest worden nagegaan of de te vormen groep wel een goede vertegenwoordiging was in

die zin dat daarvan ook deel moesten uitmaken mensen met arbeidsbeperkingen en oudere werknemers. De in het stuk van 15 juni 1998 genoemde factoren zijn aspecten die door de direkteur, uitgaande van de door het bestuur vastgestelde uitgangspunten, heeft opgesomd. Daaraan heeft vervolgens het bestuur zijn goedkeuring gehecht. Over de te hanteren maatstaven is in het bestuur voortdurend gesproken. De door de direkteur aan de hand van deze maatstaven opgestelde lijst van 110 heb ik niet gezien, en is ook niet in het bestuur geweest. We hebben wel gekregen een overzicht van de groep qua opbouw in leeftijd en beperkte inzetbaarheid. Dat overzicht heeft het bestuur wel beoordeeld en aan de samenstelling volgens dat overzicht heeft het bestuur zijn goedkeuring gehecht.

Die goedkeuring is gegeven op een latere vergadering dan die waarop de criteria zijn vastgesteld.

Bij "voorkeur klanten" had het bestuur het oog op de inzetbaarheid van de mensen bij de werkgevers. Het bestuur heeft voortdurend gezegd dat moest worden voorkomen dat werkgevers mensen op naam zouden bestellen. Dat werkgevers dat zouden doen was uitdrukkelijk niet de bedoeling van het bestuur. Een en ander is aan de direkteur door het bestuur medegedeeld. Wat "attitude" is, is door het bestuur niet als zodanig omschreven. Voor wat betreft "opstelling" geld dat wij als bestuur het van belang vonden dat een werknemer en een opdrachtgever met elkaar zouden kunnen samenwerken, maar wat wij in dit verband ook hebben besproken is dat het niet zo mocht zijn dat een mededeling van een opdrachtgever dat hij een bepaalde werknemer niet wenste het enige selectie criterium zou zijn.

Bij de formulering van de laatste factor, die inzake "een beperking" heeft het bestuur onder andere ook op het oog gehad op de zogenaamde balen-beperking, dat wil zeggen een beperking in die zin dat slechts tot een bepaald gewicht getild mag worden. Op de vraag of het bestuur wist hoeveel mensen in de haven werken met een balen-beperking antwoord ik dat 2 bestuursleden namelijk ter Wisscha en Heilig met de omstandigheden in de haven bekend waren. Ik voor mij ben er van uit gegaan dat zij ook bekend waren met het gegeven hoeveel mensen met een balen-beperking werkzaam waren.

Wij komen nogmaals te spreken over de testen. De testen waren bedoeld om geschiktheid, bekwaamheid en vaardigheid te onderzoeken en na te gaan of en zo ja doormiddel van een eventuele opleiding de kansen op de arbeidsmarkt konden worden vergroot. U houdt mij voor de omschrijving die Elshoff in zijn brief van 18 november 1997 aan de wethouder heeft gegeven. Dat is de juiste omschrijving. Ik voor mij was verrast toen de uitkomst van de testen bleek te zijn dat vrijwel iedereen met of zonder verdere opleiding in aanmerking kwam voor een verdere carriere in de haven. Ik had verwacht dat meer mensen zouden kiezen voor een carriere buiten de haven. Dit is mijn persoonlijke gevoel, het is geen bestuurs-standpunt.

De gemeente Amsterdam heeft destijds een achtergestelde lening van 1 miljoen gulden verstrekt. Deze lening is gegeven aan SPAN. Ik kan dat in mijn hoedanigheid als penningmeester van het bestuur van SPAN verklaren.

Op 17 juni 1998 is de kantoororganisatie van SPAN overgegaan naar SPANO. Sindsdien verricht SPANO voor SPAN administratieve diensten. Bij mijn weten vindt daarvoor geen verrekening plaats.

In de periode na 17 juni 1998 had SPAN jegens bepaalde opdrachtgevers er aanspraak op dat de opdrachtgevers bij SPAN diensten bestelden. De bestellingen voor die diensten kwamen alle terecht bij SPANO. Voor zover SPAN op het verrichten van die diensten aanspraak had zonder evenwel die diensten ook feitelijk te verrichten had SPAN wel aanspraak op de daarvoor verschuldigde vergoeding.

Ik hoor nu voor het eerst dat er problemen zouden zijn geweest met door SPAN als werkgever af te dragen inhoudingen. Het betreft hier een verantwoordelijkheid van de direkteur.

Taxe Nihil

Aldus voorgelezen, volhard en getekend.

J.A. Kamps