Persbericht 27 juni 2001
Oproep aan Marokkaanse regering om Nederland geen toegang te geven tot het Marokkaans kadaster
Door middel van een open brief doen vertegenwoordigers van XminY Solidariteitsfonds, het blad 'Solidariteit' en Attac-Nederland een beroep op de Marokkaanse regering om geen gehoor te geven aan het verzoek van de Nederlandse regering om inzage te krijgen in Marokkaanse kadastergegevens. Aanleiding om het Nederlandse beleid in deze publiekelijk te doorkruisen, vormt het feit dat de Nederlandse regering keer op keer met twee maten blijkt te meten. De jacht op vermeende kleine fraudeurs wordt opgevoerd, terwijl vertegenwoordigers van de elite weinig in de weg wordt gelegd wanneer zij zichzelf op legale dan wel illegale wijze verrijken. Voor nadere informatie over dit initiatief kunt u contact opnemen met Hans van Heijningen van XminY op tel. nr. 020-6279661 of 06-22101830
Nederlandse vertaling van de brief:
De Minister van Sociale Zaken van Marokko
de heer Abbas El-Fassi
p/a Ambassade du Royaume du Maroc
Oranjestraat 9
2514 JB Den Haag
Amsterdam, 27 juni 2001
Geachte Minister Abbas El-Fassi,
Uit de Nederlandse media hebben we vernomen dat de Nederlandse Minister en Staatssecretaris van sociale zaken en werkgelegenheid, de heren Vermeend en Hoogervorst, u een brief op poten hebben geschreven. De aanleiding daarvoor zou zijn dat Nederlandse functionarissen tot nog toe geen controles uit kunnen voeren bij kadasters in uw land. Daardoor zouden de Nederlandse autoriteiten tegen problemen aanlopen bij het controleren van bijstandsuitkeringen van in ons land verblijvende Marokkanen.
Om meerdere redenen verzoeken wij u beleefd vast te houden aan uw weigerachtige houding. In de eerste plaats is Marokko een souverein land dat volledig in haar recht staat wanneer het verschoond wenst te blijven van ongewenste vormen van inmenging van de kant van buitenlandse regeringen. Wanneer u een aanvraag zou doen om inzage te krijgen in belastingvrijstellingen die de Nederlandse overheid aan grote bedrijven verschaft, zou u ook een beleefde afwijzing in de bus ontvangen. Het betreft geklassificeerde informatie die zelfs voor Nederlandse belastingbetalers niet toegankelijk is. Wij weten niet wie, waarom en in welke mate profiteert van dergelijke vormen van belastingvrijstelling.
Een andere reden waarom wij uw weigerachtige houding waarderen, is ons ongenoegen over het feit dat onze overheid de jacht op - mogelijke - kleine fraudeurs intensiveert maar de elite die haar zakken vult ongemoeid laat. We geven twee voorbeelden.
In Nederland gevestigde banken verlenen medewerking aan binnen- en buitenlandse zwartgeld-circuits en zij worden daar door de Nederlandse overheid niet effectief in gehinderd. Zo heeft de Nederlandse regering bijvoorbeeld geen concrete stappen genomen naar aanleiding van het feit dat de Indonesische ex-dictator Suharto een miljard gulden wit heeft gewassen via de in Nederland gevestigde Indover-bank, waarop de heren Duisenberg en Kok (toentertijd respectievelijk directeur van de Nederlandsche Bank en minister van Financiën) toezicht dienden te houden.
Een tweede voorbeeld van onevenwichtig overheidsbeleid in dit verband. Onze minister-president noemde de over het jaar 2000 geconstateerde loonstijging van 14 procent voor topmanagers anderhalve week gelden "ongeloofwaardig" (reëel is die loonstijging namelijk tien maal hoger dan die voor de gemiddelde werknemer). Bij dat "ongeloofwaardig" tekende hij aan dat hij het bedrijfsleven "niet aan een touwtje heeft". Het feit dat een minister-president geen controle heeft over het doen en laten van zijn eigen burgers, zou ons inziens een reden temeer moeten zijn om terughoudend te zijn met het uitoefenen van pressie op buitenlandse regeringsfunctionarissen.
Sterker nog, wanneer u bij uw weigering blijft, heeft onze minister-president daar waarschijnlijk heimelijk alle begrip voor.In een interview uit 1999 in het boek 'Hedendaags kapitalisme' van de Wiardi Beckman Stichting verklaarde hij namelijk: "Nu de grenzen steeds minder een rol spelen, is natuurlijk ook het grensoverschrijdend vergroten van het vermogen een factor geworden waar fiscale regels en fiscale wetgeving maar in zeer beperkte mate een corrigerende werking op kunnen uitoefenen ... [mensen] die in staat zijn over de grenzen met hun geld te spelen, die hebben vaak onbegrensde mogelijkheden". Hoewel minister-president Kok in dit verband over grote kapitaalbezitters sprak, kunnen we ons niet voorstellen dat hij anders aan zou kijken tegen uw landgenoten die door de bank genomen financieel tot de zwakkeren in onze samenleving behoren. Onze minister-president laat zich er namelijk op voorstaan sterk begaan te zijn met de armen en onderdrukten. Meten met twee maten zou dat ongeloofwaardig maken.
Hoogachtend,
Dr. Hans van Heijningen, XminY Solidariteitsfond
Drs. Hans Boot, 'Solidariteit', blad voor een kritische vakbeweging
Dr. Geert Reuten, bestuur Attac-Nederland