Stekeltje Het vaandel ligt op zolder Henny Zwart Iedereen is miljonair. Of gaat het worden. Ik ben eigenlijk de enige die nog op het kleinste eurootje moet letten, de enige die het statiegeld van de colaflessen nog ophaalt. Niemand hoeft nog zuinig te zijn, behalve ik. Ik zit niet uren aan de telefoon, ik heb geen internet, ik draai de lamp in de gang er zelfs nog uit. Dan hoor ik de miljonairs op mijn trap kankeren: "dat zuinige rotwijf, wat doet ze hier nog." Godsamme, wat een rot wereld is dat met al die nieuwe rijken. Die ouwe rijkaards kon je nog herkennen. Die stonden niet gewoon op de halte te wachten op de tram, die reden in een Jaguar, een Oldsmobiel of een Mercedes da vinci. "Waar heb je het over", zei m'n kleinzoon, "mens kom eens uit dromenland. Jij met jouw staat van dienst had allang multimiljonair kunnen zijn. Had je de kinderbijslag niet moeten uitgeven, had je kunnen beleggen in aandelen. Was je nou ook miljonair geweest, net als de tante van Gerardje die alles vast heeft gezet in beurspakketjes. Doet 't ene het niet, doet 't andere 't wel. Die is wijs, die zegt altijd: nooit geschoten is altijd mis", aldus m'n hartendiefje. Hij heeft groot gelijk. Sommige mensen schieten nooit op. Mensen zoals ik. Die berusten in hun lot. Je moet eigenlijk een voorbeeld nemen aan de Gouden Eeuw. Toen was Nederland ook het rijkste land van de gehele onontdekte wereld. Stinkend rijk waren de rijken. Ze wasten zich met odeklonje en dronken wijn in plaats van water. Wat is er toch veel veranderd sinds die tijd. Tegenwoordig kan iedereen miljonair worden. Via de staatsloterij, de toto, de postcodeloterij, de Duitse lotto, de Spaanse loterij, de Italiaanse, enzovoort, enzovoort, plus lotisico. Mijn familie die rood was, zette er altijd een domper op. "Kan nooit goed gaan", zeiden ze. En "weg met het kapitaal", zeiden ze ook. Vond ik toen al een gek gezegde. Maar vanaf nu ga ik me indekken. Want ik mag dan minimum zijn, straks komt de klap, de boem. Ik heb intussen een plannetje in petto als het mis mocht lopen. Als straks alle volle en lege websitejes in de goot belanden, gevolgd door de freelance designers die zo druk bezig waren om salsa te leren middels een workshop, nou dan ... Dan kom ik met een geheel nieuw fenomeen. Iets ervan wil ik wel onthullen. Ben namelijk al bezig publicaties op het gebied van handenarbeid, handwerken en dergelijke te verzamelen. Ik bereid me voor op hernieuwde uitgaven. De samenstellers ervan zijn toch al dood, dus met rechten heb ik niks te maken. Kom ik met iets dat mensen pakt. Ga ik me bekwamen in dat volkomen onbekende vak. Allerhande steken, ketting-stik-appel-dubbele axel lus leren en daarna op door mij samengestelde leergangen onderwijzen. Kijk, dat is nou mijn perspectief. Al die zaken en zaakjes waar ze al die technische hoogstandjes (internet, mobiele telefoontjes, dvd, Ipot) verkopen zijn vroeg of laat toch uitverkocht. Al die leegstaande pandjes koop ik dan op voor een krats. Daarna richt ik de lokaliteiten in als borduurcentrales waar muisarme mensen mijn modelletjes kunnen namaken. Voor een smak geld, dat spreekt. En zo word ik dan tenslotte toch vermogend. Ik beloof op voorhand dat ik in die geheel nieuwe situatie de huidige heersende arrogantia zal dwingen om zonder mankeren een nationale broddellap foutloos te voorzien van alle tot dan onbekende stik steken. Foutloos en zonder studiefinanciering. Trouwens, wist u dat de jubilerende FNV, toen ze nog NVV heette, een geborduurd vaandel ten geschenke heeft gekregen van de leden? Wist U het niet? Nou ik wel. Maar ik heb het nooit zien hangen. Ligt ergens op een plank in een lege zolder. En de vrouwelijke portiers van het FNV gebouw die ik ernaar vroeg, zeiden dat ze nooit iets van een vaandel hadden geweten. En eentje vertelde dat ze amper wist om welke vakbond het ging. "Ik werk hier wel, maar alleen met mijn collega. En daarom mag die hond van U er ook niet in. Die kan alles onder pissen en daarvoor zijn we niet aangenomen door het beveiligingsbedrijf waarbij we in dienst zijn. Sorry hoor, en van één of ander duur vaandel is me nooit iets verteld."