Stekeltje Knappe meiden Henny Zwart Ik vind het toch zo naar dat in sommige stromingen, strevingen, partijen, geloven en genootschappen altijd mot is. Dan treedt die weer uit en dan weer die andere. Doet me trouwens denken aan advertenties die je tegenwoordig niet meer tegenkomt in kranten. Ze legden door middel van gepatenteerde, ijzersterke regels feilloos de bittere kant bloot van verstoorde relaties tussen menselijke wezens: "Gelieve geen geld of goederen aan mijn gewezen echtgenote te overhandigen, daar mij daarvan niets bereikt." Als je zo'n zinnetje ontdoet van de emotionele lading en nuchter, doch taalkundig, ontleedt, zit de crux natuurlijk in dat woordje "gewezen". Want er zou dus ook - geheel abusievelijk - hebben kunnen staan: "Gelieve geen geld of goederen aan mijn echtgenote te geven." In zo'n geval zou ieder weldenkend mens - man of vrouw, moeder of vader, schoonmoeder of schoonpa - zich meteen afvragen: "Waarom, oh waarom zou iemand nou geld en goederen aan een wildvreemde vrouw geven. Dan moet je toch wel gestoord zijn." Tegelijkertijd denk je als normaal gevoelig mens: "Oh, wat rottig voor die man. Of voor die vrouw. Ja toch?!" Maar de mensen waren vroeger zo dom, zo intens ongevoelig 'gelieve geen geld of goederen ...'. Je moet er maar opkomen. Maar de krant stond er vol van. En gelezen dat het werd, het werd gevreten. Nu mag dat niet meer. Ik denk vanwege de wet op de privacy. Wat mij wel schokte, was een bericht dat ik onlangs las in een gevonden tabloidje in de trein. "Rotterdam heeft veel Nigerianen en protestanten." "Nou en", zei een vriendin waarmee ik naar het Papegaaien pretpark in Brabant ging. En ze zei er nog bij "wij in Amsterdam hebben veel Turken en honden". Ik vond het echt een onfatsoenlijke rotopmerking. En ik heb niet geaarzeld haar te wijzen op onze liberale instelling, plus grondrechten. Dat ieder wel degelijk welkom hoort te zijn. "Vergeet je boodschappen niet", zei ze hatelijk. Maar weet je wat ik WEL aardig vind van de vrije markt van het boodschappen doen? Dat er in alle zakelijke geledingen zo aan de mens gedacht wordt. Aan den mens als individu, bedoel ik. Zo hoorde ik laatst dat je bij de Aldi een stofzuiger cadeau krijgt als je in één koop twintig stofzakken afneemt. Maar weet je wat ik echt te gek vind? Het weerbericht. Kan je horen op een willekeurige, doordeweekse radiodag. Maar dan wel heel vroeg in de morgen. Wist je trouwens dat het weerbericht vanaf vijf uur 's ochtends enkel en alleen voorgelezen wordt door vrouwen? Hoe dat nou weer komt? Bij de omroep mogen mannen geen nachtarbeid meer verrichten. Zodoende wordt het eerste weerbericht van de dag om vijf uur voorgelezen door een meisje of een vrouw. Die zijn dan al klaar wakker. En ik persoonlijk ben altijd weer trots op die doorwrochte logica die uit hun woorden spreekt. Zoals dat afgelopen week nog het geval was, toen het eerste weerbericht begon met "Goeden morgen luisteraars. De dag begint vandaag zonnig, maar naarmate de dag verglijdt, verdwijnt de zon." Een ijzersterke logica. Prachtig toch. Haast dichterlijke regels trouwens. En toch realistisch en toekomstgericht. Want met dat 'verglijden van de dag' wordt mooi de link al gelegd met de ijspret in de naaste toekomst. In feite wordt daarmee al een strenge winter aangekondigd. Nog voor het KNMI daarover één publicatie heeft gedaan. Dat noem ik nou vooruitzien! Knap hoor. Van die vroege meiden bij de omroep. Heel knap!