De eerste vijfentwintig commentaren Een gouden randje Redactie Vandaag, 2 oktober 2005, brengt de 'webredactie' van Solidariteit haar 25ste veertiendaagse commentaar uit. Eén met een gouden randje dus. Hadden we in de periode van het tweemaandelijks blad via de vakbondscafés, lezersconferenties en andere bijeenkomsten een regelmatig contact met de lezers en lezeressen, van het digitale commentaar weten we alleen dat het gelezen wordt. Dat is plezierig en misschien genoeg, toch zouden we wel wat meer willen. We hebben gekozen voor een actueel commentaar dat een terrein bestrijkt dat breder is dan de vakbeweging. Dat doen we op basis van onze belangstelling, maar ook omdat we van mening zijn dat de Nederlandse vakbeweging over zo veel ons rakende gebeurtenissen zwijgt. Onze werkwijze is als volgt. Het lid van de webredactie dat aan de beurt is, schrijft naar eigen keuze een eerste opzet, stuurt deze naar de andere leden die binnen twee dagen reageren. Het redactielid verwerkt naar eigen goeddunken de opmerkingen of aanvullingen en na een eindredactie bezorgen de 'webmasters' het commentaar op zondagmorgen aan de lezers; indien gewenst naast het croissantje, eitje of bakje kwark. Wensen en suggesties Dat het eindresultaat gelezen wordt, merken we aan de reacties en een enkele keer halen we zelfs een nieuwssite. 'Meer reacties' is uiteraard ons ideaal, want dat zou een prikkel zijn om af en toe aan de hand van een kennelijk sprekend commentaar een discussie te organiseren. We kunnen dan tevens mensen uitnodigen daaraan deel te nemen. Dat is één wens. Meer abonnees is vanzelfsprekend ook een wens. De groei zit er nog steeds in, maar we willen nog meer gelezen worden. Zo maar naar allerlei adressen sturen, doen we niet. Raden we ook niet aan, maar mogelijk geïnteresseerden met een korte toelichting op de hoogte stellen, lijkt ons een prima idee. Een derde wens ligt wat verder weg, maar wel binnen bereik: een wekelijks commentaar. Dat vraagt meer van de redactie en uiteindelijk ook van de abonnees. Hoe vluchtig het digitale medium ook kan zijn, tegen gratis kwaliteit zal tenslotte weinig bestand zijn. Zoals bekend, verschijnt het commentaar ook op de website van Solidariteit. Tot ons genoegen wordt deze veel geraadpleegd. In de eerste plaats geldt dat het nog niet geheel voltooide archief van de uitgebrachte nummers. Daarnaast zijn er onder meer een aantal dossiers te vinden en informatie over ons boek "Om de vereniging van de arbeid";. Maar voor twee activiteiten vragen we graag een bijzondere aandacht. Tegelijkertijd met het commentaar verzenden we een zogenaamd extra artikel. Dat kan van alles zijn. Een vertaling, een elders geplaatst artikel, een bijdrage van de redactie of van anderen, een boekbespreking enzovoort. Onze bedoeling is dat elke veertien dagen te blijven doen. Voorstellen en bijdragen zijn zeer welkom. Los van het veertiendaagse extraatje staat onze website open voor wat we gemakshalve "ingezonden" noemen. Ook deze rubriek ondergaat regelmatig een uitbreiding en biedt de mogelijkheid tot publicatie van beschouwingen, berichten en dergelijke. Tot slot. Wij zijn het commentaar als een experiment begonnen en langzamerhand krijgen we het een beetje in de vingers. Graag ontvangen we suggesties voor verbeteringen via redactie@solidariteit.nl. We zien uit naar de volgende vijfentwintig en hopen dat dit ook voor de abonnees geldt.