Een beschouwing over de vakbeweging en de te stellen eisen Bezuinigingen en tegengestelde belangen Luk Brusselaers De gevolgen van 18 miljard bezuiniging worden steeds meer voelbaar. Gemeentelijke lasten als de OZB stijgen,terwijl op gemeentelijke voorzieningen zwaar wordt bezuinigd.1 De zorgpremie gaat omhoog. Het basispakket wordt verder uitgekleed, de kinderopvang fors duurder, de AOW-leeftijd verhoogd, het onderwijs en welzijnswerk afgeknepen, de gang naar de rechtbank voor de gewone man onbetaalbaar, en zo verder. Door lastenverhoging gaat iedereen, als het aan de regering ligt, koopkracht inleveren. In de onderhandelingen met de ambtenarenbonden biedt de regering nulprocent loonsverhoging, terwijl er tienduizenden banen geschrapt zullen worden. Goedkoop buiten kunnen gooien van oudere werknemers en, waar mogelijk, vervangen door goedkope, jonge krachten met flut contracten is een onuitgesproken boodschap. De WWB wordt aangetast en de drempels om uitkeringen te bekomen gaan omhoog.2 Zit je in de Wajong, WSW of bijstand, dan moet de gemeente je aan het werk zetten, niet voor een gewoon loon, zelfs niet voor het minimumloon, maar voor een uitkering. 3 Diefstal De pensioenleeftijd wordt verhoogd en de pensioengelden liggen klaar om te worden gestolen. De dieven liggen al op de loer en voor zeker zal die diefstal verkocht worden onder het mom van 'vergrijzing' en 'onbetaalbaarheid' van de pensioenen. Voor wie daar in wil trappen … De regering heeft geld om de banken te redden, maar niet om de pensioenen veilig te stellen. Ingevolge de financiële crisis is er een nog nooit geziene overval gepleegd op de publieke middelen om de avonturen van de banken en het grootkapitaal te dekken. De bevolking wordt geacht op te draaien voor de aanvulling van de nu leeggeroofde publieke middelen. Kortom, de steun aan de financiële sector (de banken) wordt afgewenteld op de werkende mensen. Citaat van Thomas Jefferson, de derde president van de Verenigde Staten in 1802: "Ik geloof dat de bankinstituten gevaarlijker zijn voor onze vrijheid dan de bestaande legers. Als het Amerikaanse volk toestaat dat zijn geld gecontroleerd wordt door private bankinstellingen, via inflatie en deflatie, dan zullen de banken en hun instellingen het volk van zijn eigendommen verdrijven en de kinderen wakker worden als daklozen in het continent dat hun voorvaderen veroverden." Kern- en kolencentrales moeten er komen, daar wordt geld voor uitgetrokken. Duurzame energie, ontwikkelingen van natuurgebieden, daar wordt op bezuinigd. Ongecontroleerde vervuiling van het milieu door de bedrijven wordt geen strobreed in de weg gelegd. ("Mocht het milieu een bank zijn, dan was het al gered", Hugo Chavez.) Politiebevoegdheden worden uitgebreid en gestroomlijnd. Besloten werd tot hernieuwing van de deelname aan de bezetting van Afghanistan. De aankoop van het geldverslindende, nutteloze vliegtuig, JSF, gaat door! Groeiend verzet Velen hebben al duidelijk gemaakt dat ze het sloop- en roofwerk van deze regering niet accepteren. Het verzet groeit. Op 20 november 2010 namen duizenden deel aan de "Schreeuw om Cultuur" tegen de botte bezuinigingen op de kunst en 2 januari 2011 organiseerden twintig milieuorganisaties op diverse plekken "Hart voor Natuur". De studenten organiseerden verschillende acties met als voorlopig hoogtepunt 21 januari jongstleden met 15.000 jonge mensen in Den Haag. Op 14, 15 en 16 februari voerden de werkers in het openbaar vervoer in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag actie. Op 17 februari organiseerde de AbvaKabo FNV een nationale manifestatie onder het motto "Samen sterk voor het Publieke werk". De campagne richtte zich op het personeel van de overheid en het onderwijs, maar ook op dat van de sociale werkvoorziening, de zorg, het welzijnswerk en andere publieke sectoren. Meer dan 10.000 aanwezigen! De AbvaKabo FNV zal zijn acties onverminderd (moeten) verder zetten. Geen 'gepolder' De onvrede en de strijdwil groeien onmiskenbaar. De vakbondsleiding dient echter te stoppen met het 'polderen' en in plaats daarvan de strijd aangaan. De vakbondspolderaars verdienen dringend aan de dijk te worden gezet. Het poldermodel betekent capitulatie en verhevigde uitbuiting. De sloop- en afbraakpolitiek moet een halt worden toegeroepen, geen defensief gedrag maar de tegenaanval inzetten. De vakbonden moeten collectief doelbewust optreden, gedaan met die polderpolitiek. Niet de winsten tellen, maar het zijn de mensen die op de eerste plaats moeten komen. Willen we echt verbetering voor iedereen, dan terug nationaliseren van openbaar vervoer, zorg, post, onderwijs en banken! Privatiseringen hebben tot op heden slechts ellende en miserie gebracht ten voordele van slechts enkelen! Jong en oud(er) 'De jongeren willen het', de nieuwe mens is blijkbaar ontdekt. Jongeren, zo wordt in het wilde weg gesteld, kiezen voor individuele vrijheid en ontplooiing en worden aangetrokken door flexibiliteit. De tendens zou zich aftekenen naar meer individualisme en jongeren die zich kunnen afkeren van de vakbeweging! Dergelijke redeneringen, waarvan de oorzaken liggen in de onmacht of zelfs onwil om een tegenaanval te openen, laten de mogelijkheid open voor de capitulerende figuren binnen de vakbeweging om alle achteruitgang en individualisme op de rug te schuiven van de jongeren. Het is aan de vakbeweging de macht van de collectiviteit uit te dragen. Er is absoluut geen onderscheid in de belangen van jongeren en ouderen. Allen hebben nood aan goede arbeidsvoorwaarden en vastigheid. Er zijn geen aparte groepen jongeren en ouderen, er is slechts één groep werknemers in wier belang de vakbeweging moet opkomen. Geen verdeel en heers politiek! Het constant misbruiken van gefingeerde uitlatingen dat jongeren andere wensen en prioriteiten hebben, daar moet maar eens een eind aan komen. Gebruik wordt gemaakt van uitspraken uit onbekende en duistere hoeken over wat jongeren, afwijkend van wat ouderen, zouden willen. Uitspraken die in wezen nergens op gebaseerd zijn. Ze krijgen alleen de schijn van waarheid mee dankzij herhalingen en media-aandacht. Voortdurend wordt geprobeerd een wig te drijven tussen 'ouderen' en 'jongeren'. Jongeren hebben gelijk ouderen belang bij werkzekerheid, goede beloning en arbeidsvoorwaarden. Overigens, waarom dat steeds terugkerende onderscheid, wie heeft daar uiteindelijk belang bij? Waarom die opsplitsingen, wij hebben wel degelijk gelijke belangen. Kenterende AbvaKabo FNV Voor de AbvaKabo FNV heeft het jaar 2010 flink in het teken gestaan van het congres van 19 en 20 mei 2010. De bond koos voor een nieuw bestuur en deze keer vonden er echte verkiezingen plaats, een hele stap voorwaarts dus! Voorheen werden leden van het hoofdbestuur min of meer gedropt. Voor ieder betrokken vakbondslid was het duidelijk dat er op het voorbije congres belangrijke keuzes zijn gemaakt. De verkiezingen verliepen vanaf het eerste moment in een spannende sfeer. Een belangrijk punt was dat gekozen kon worden tussen, grofweg gezien, twee soorten kandidaten. Tussen mensen die een vakbond bedachten met een verdere ontwikkeling naar een soort consumentenorganisatie en mensen die de vakbond als vakbond willen behouden en verder ontwikkelen. De laatste groep heeft zich danig kunnen versterken in het bestuur van de bond. De 'consumentenbeweging' is gelukkig sterk verzwakt uit de verkiezingen gekomen, maar de onderliggende gedachtegang is zeker nog aanwezig! Hoe dan ook, de nu ingeslagen richting met meer vakbond is een belangrijke keuze geweest. Natuurlijk, één zwaluw maakt nog geen lente, maar de start is gemaakt! De AbvaKabo FNV moet het accent leggen op collectiviteit en solidariteit en op actieve leden die opkomen voor hun belangen. De vakbond - uit en door de leden gevormd - moet strijden voor een sociale samenleving, een offensieve koers varen en opkomen voor de verbetering van de belangen van ALLE werknemers. De AbvaKabo FNV, een bond die de marktwerking in de publieke sector duidelijk afwijst. Eisen De politieke samenstelling van het huidige kabinet belooft niet veel goeds. De komende jaren zal over de hoofden van de gewone mensen flink bezuinigd worden. Klappen zullen zeker vallen in de publieke sector, waarvan de kwaliteit in het algemeen door die bezuinigingen fors gaat inboeten. De werkgelegenheid, de sociale voorzieningen, de sociale zekerheid, dat alles staat zwaar onder druk. De rekening van de crisis wordt bij de werknemers gelegd, de echte verantwoordelijken worden afgeschermd en gaan zelfs ondertussen net als voor de crisis vrolijk op de oude voet verder. Dat met de zekerheid dat ze ten allen tijde kunnen rekenen op hun zetbazen in de politiek. Het Europees Verbond van Vakverenigingen (EVV) riep 29 september vorig jaar op in Brussel te demonstreren tegen de sociale afbraak, voor werk en duurzame groei. In alle landen van Europa staat hetzelfde op de agenda. De werknemers krijgen de rekening gepresenteerd van het falen van het 'casinokapitalisme' en het redden van de banken. In plaats van het geld te halen waar het zit, worden de gewone mensen het slachtoffer. Dat kan en moet gestopt worden. Als de werknemers zich in Europees verband verenigen en in verzet komen, zullen we in staat zijn om degenen die schuldig zijn aan deze crisis te laten betalen. Eisen daartoe kunnen op Nederlands niveau zijn: Invoering van de miljonairsbelasting van 2 procent per jaar op al het vermogen boven één miljoen euro. Herinvoering van de 72 procent belastingschijf voor al het inkomen boven de Balkenende norm van 181.000 euro. Invoering van een extra belastingschijf tussen de huidige schijf van 52 en 72 procent, te weten 62 procent, voor inkomens van 100.000 tot 181.000 euro. Afschaffing hypotheekaftrek boven 350.000 euro en verhoging van het huurwaardeforfait voor huizen van meer dan 750.000 euro. Verhoging van de vennootschapsbelasting van 25,5 naar 30 procent. Volledige heffing van vennootschapsbelasting en beëindiging van de belastingontwijking door internationaal opererende bedrijven. Beperking van de renteaftrek voor bedrijven om oneigenlijk voordeel voor sprinkhaankapitalisten te voorkomen. Afschaffing van de doorwerkbonus boven de 62 jaar. Invoering van een tijdelijke VUT voor werknemers vanaf 60 jaar (schept banen voor jongeren!). Financiering van de zorgverzekering op inkomensafhankelijke basis, terugdraaien van privatisering in de gezondheidszorg, zorgverzekeringen en alle nutsectoren (openbaar vervoer, energie, post enzovoort). Stopzetting van alle privatisering en marktwerking. Stichting - in staatshanden - van een openbare bank, zoals vroeger de postbank. Invoering van een bankenheffing als een bijdrage in de schuldreductie. Bovenstaand lijstje is goed voor minstens 20 miljard aan extra inkomsten, de belastingontwijking door multinationals buiten beschouwing gelaten. Een kwestie van kiezen dus! Europa Dat wat als oplossing door de gevestigde politieke partijen op Europees niveau naar voren wordt geschoven, zal de economie op korte tot middellange termijn verder de dieperik injagen. Als we de regeringen hun gang laten gaan, dan zal heel Europa absurde bezuinigingsmaatregelen moeten slikken. Nederland zal daarop geen uitzondering zijn. Het is noodzakelijk dat er een ommezwaai komt in het Europees beleid. Het economische systeem moet worden aangepakt, het loon op Europees niveau verhoogd en de prijsstijging voor de consumenten binnen de perken gehouden. De verlaging van de lonen en inkomsten veroorzaakt immers een neerwaartse spiraal. Hulp- en compensatiemechanismen moeten op Europees niveau in het leven worden geroepen ten gunste van achtergestelde regio's, vooral op het vlak van de infrastructuur. Regio's mogen niet als concurrenten tegen elkaar worden uitgespeeld. De openbare diensten verbeteren in plaats van afbreken, de eis is een gegarandeerde dienstverlening! De banksector nationaliseren, het zijn immers de banken die de openbare financiën ondermijnen en geld binnenhalen door de grote fortuinen te belasten. Solidariteit binnen FNV De afdeling AbvaKabo FNV Zeeuws Vlaanderen toonde zich, evenals FNV Bouw, solidair in de strijd tegen de antivakbondsacties ('union busting') in het Vlissingse havengebied waar de CAO-onderhandelingen bij de Vlissingse Bootlieden vastliepen op het te volgen werkrooster. De werkgever ging zelfs over tot onmiddellijk ontslag van de actievoerende werknemers. FNV Bondgenoten beschouwde dit verzet als een groot vakbondsbelang, een principiële vakbondsstrijd. De actievoerende leden van de bond stelden terecht dat deze strijd was gericht tegen de vakbeweging als geheel; nog los van en bovenop de rechtvaardige steun aan de bootlieden in actie. In de toekomst zal meer dan ooit gewerkt moeten worden aan een strijdbare solidariteit tussen de bonden van de FNV. 1 OZB - Onroerendezaakbelasting (terug) 2 WWB - Wet werk en bijstand (terug) 3 Wajong - Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten, WSW - Wet sociale werkvoorziening (terug)