WISCONSIN, Verenigde Staten, broedplaats voor rechtse ideeën en verzet Het aanmaakhout is kurkdroog, laten we samen vonken zoeken Mark Brenner, Jane Slaughter 1 Wisconsin roept associaties op met een weinig geliefd en dwingend Amerikaans werkgelegenheidsproject. Vandaag zijn de Republikeinen er trots op dat ze met hun nieuwste ideeën niet het gat in de begroting van de staat dichten, maar 'union busting' (vakbondsuitdrijving) bedrijven. Wisconsin is een staat in het noordoosten van de Verenigde Staten. Het bruto 'nationaal' product bedraagt ongeveer 200 miljard dollar; hoofdzakelijk bijeengebracht door kaas en landbouwproducten. De Republikeinen tellen zeventien en de Democraten veertien afgevaardigden. Bij zo'n meerderheid was het een koud kunstje een wet erdoor te drammen die het overheidspersoneel het recht ontneemt over een CAO te onderhandelen. De Republikeinen hebben lak aan de publieke opinie en bestaande wetten en geven in Wisconsin een duidelijk signaal af dat de miljonairs en miljardairs, en hun slippendragende politici, er alles aan gelegen is hun agenda door te drukken. Voor de arbeidersbeweging een verontrustend teken van wat haar te wachten staat. Energie Afgelopen weken hebben de initiatieven van de basisgroepen in Wisconsin laten zien, waartoe de arbeidersbeweging in staat is. Met zelforganisatie en creativiteit zijn overheidsgebouwen bezet en solidariteitsacties georganiseerd. De acties overschreden de beperkingen van het stakingsrecht van ambtenaren. De inzet en volhardendheid, waarmee de honderdduizenden hun woede lieten merken, waren enorm en inspirerend. Deze energie is nodig om de 'staatsgreep' van rechts onder leiding van de Republikein Scott Walker terug te dringen. Het is tijd om er tegenaan te gaan en niet af te wachten. Dit zal niet gemakkelijk zijn, maar dit recente niet eerder vertoonde verzet is de sleutel tot succes. 24-uursstaking Een algemene 24-uursstaking op 4 april aanstaande zal de ondernemers en politici in Wisconsin, en over de gehele wereld, laten zien hoe kwaad de arbeidersbeweging is en waartoe haar mobilisatiekracht in staat is. De AFL-CIO heeft opgeroepen tot landelijke solidariteitsacties op deze dag dat Martin Luther King werd doodgeschoten. Een 24-uursstaking van studenten en arbeiders zal andere activisten inspireren om nog grootser en driester in beweging te komen. Acties in heel Wisconsin, en niet alleen in de hoofdstad, tonen de kracht en eenheid van de beweging en laat zien wat er bereikt is en wat de eisen zijn. Het kan het begin zijn van een nieuwe en verdere stap in de strijd. Maar één zwaluw maakt nog geen lente. De druk moet langzaam opgevoerd worden naar een massale demonstratie op 4 april. Iedere demonstrant kan gevraagd worden een volgende actie uit te kiezen: handtekeningen ophalen, buurten organiseren tegen de bezuinigingen of een vakbondsscholing bijwonen, waarin nieuwe tactieken geleerd worden om bedrijfsacties te ontketenen. Walkers wet zegt wel dat iedere stakende ambtenaar ontslagen kan worden, maar alle 60.000 gaat hem niet lukken. Hij zal stuiten op de macht van het getal Macht op bedrijfsvloer Ook vakbonden zonder CAO in de publieke sector kunnen acties organiseren. Er zijn veel manieren de ondernemers te laten merken wat hen te wachten staat. T-shirts dagen, aan de bedrijfspoort bijeenkomsten en picket lines organiseren, werken volgens de regels, na het werk een mars naar andere vakbondsgroepen. Ze versterken de onderlinge solidariteit. In La Crosse hebben ouders de leraren een appel aangeboden met de tekst "Wij steunen jullie tot het klokhuis". Een onderdeel van de wet is dat de bond gecertificeerd moet zijn. Ook mogen de vakbondscontributies niet meer via de werkgever betaald worden. Volgens Jim Cavanaugh, voorzitter van Madison's South Central Federation of Labor is de certificering pijnlijk, maar niet onoverkomelijk. Door het afschaffen van de contributie-inning via de werkgevers worden de bonden gedwongen in discussie te gaan met hun leden. Ze moeten de leden vragen op een andere manier te betalen. Jim Cavanaugh verwacht dat deze directe benadering de opbrengsten vergroot en dat door de kracht die hier van uit gaat de bonden zullen overleven. In Texas en Noord Carolina treden bonden zonder rechten, tegen alle verwachtingen in, op als gewone bonden. De ambtenaren in Wisconsin kunnen daarvan leren en staan dan sterker. Wacht niet op de top Het bezuinigingsprogramma van de aartsrepublikein Walker spaart vrijwel niemand en heeft de potentie bijna iedereen te verenigen. De bonden moeten (buurt)organisaties niet benaderen via de top, maar op het niveau van leden om samen te strijden. Bezorgd over de bezuinigingen op de schoolmuziek? Laat de kinderen muziek maken op de vergadering van het schoolbestuur. Bezorgd om de gaten in het asfalt? Zet een sloopauto voor het gemeentehuis met spandoeken dat ongelukken gebeuren, als er bezuinigd wordt. De les van de afgelopen maand is dat in iedere vakbond de leden niet hoeven te wachten op de top om in actie te komen. Zo startten op 15 februari leraren en ander schoolpersoneel een lokale actie op weg naar een algehele staking in de staat Wisconsin. Op een bijeenkomst zei de voorzitter van de AFL-CIO Rich Trumka: "De leden zijn ons bij deze acties voor". Bewijs dat hij gelijk heeft. Straf de politici Vergeet de peilingen niet met hun doel de bonden te vernietigen. Kies vakbondsvriendelijke kandidaten en bedenk dat de veertien senatoren van de Democraten die de staat ontvluchtten om de plannen van Walker te dwarsbomen, nu helden lijken. Ze zijn dat echter slechts in vergelijking met de idioten van de Republikeinen. Als wij er niet in slagen om carrière Democraten te vervangen door arbeidersvriendelijke kandidaten, dan zullen we ons straks afvragen waarom we dit alles gedaan hebben. Waarom zouden de arbeiders in Florida of Ohio minder kwaad zijn dan de kaaskoppen uit Wisconsin? Vakbondsleiders die nu niet meedoen, moeten zich na laten kijken. Laat zien waar het geld zit Eén van de grootste leugens is dat de tekorten van de staat Wisconsin ontstaan zijn, doordat de ambtenaren een te groot deel van de publieke gelden ontvingen. Maar lijkt een staat failliet, dan is dat omdat het geld in verkeerde handen is gekomen. Alle reden voor de nationale bonden om scholingsprogramma's te starten die concreet laten zien dat belastingen voor de grote bedrijven en de rijken de gaten in de begroting kunnen dichten. Dit is de eerste stap om de politieke wil te organiseren. Laat de enorme rijkdommen in deze economie zien. Laat een 'spotlight' schijnen tot in de diepste zakken. Zet de graaiers die achter de politici staan - Koch Brothers, M&I Bank, Wal-Mart - in het centrum van de aandacht. Kom op allerlei manieren in actie, onttrek het pensioengeld aan criminele banken, hang poster op met de afbeeldingen van de graaiers waar de geldstroom van Scott Walker naar toe vloeit. 1 Oorspronkelijke titel: "What's Next for Wisconsin" - 11 maart 2011, www.labornotes.org; vertaling Ab de Wildt. (terug)