Agnes Jongerius naar Europa, geldstraffen in Duitsland, dwangarbeid in Nederland
Zondagse overpeinzingen
Ab de Wildt
Heerlijk een dagje zonder klusjes in en rond het huis, geen beslommeringen van en over het werk, gewoon ontbijten en de krant lezen. Uiteraard meteen het artikel gelezen van zaterdag 25 januari 2014 over Agnes Jongerius, nadat ik in het Noord Hollands Dagblad de aankondiging gezien had.
Kort samengevat: Agnes was op zoek naar een baantje bij de Partij van de Arbeid. En heeft dit gevonden als nummer twee op de lijst voor de Europese verkiezingen. Ze vertelt veel over zichzelf en het mislopen van het burgemeesterschap van Utrecht, maar geen woord over waarom ze dit nu graag wilde en al helemaal niet wat het voor burgers gaat brengen, en zeker niet waar de PvdA voor staat en wat haar standpunten zijn.
Onder het bestaansminimum
Wat een schril contrast met het commentaar van Piet van der Lende over werklozen en dwangarbeid. Geen vriendjespolitiek of een PvdA die opkomt voor je belangen. Alle werklozen zijn volgens de bobo's van PvdA uitvreters die gedisciplineerd moeten worden, de arbeidsmoraal leren en nuttig voor de maatschappij worden, dat is de boodschap. Een voorbeeld voor iedereen die nog werkt, houd je gedeisd en matig je, want straks mag je je eigen werk doen tegen voorwaarden waar de honden geen brood van lusten. En ook nog het liefst voor zo weinig mogelijk, want er moet ook nog bezuinigd worden. De Wet maatschappelijke ondersteuning wordt overgedragen aan de gemeentes met ongeveer 20 procent minder budget.
Triest is het als ik 's avonds ook nog een artikel lees over de Duitse uitkeringen en lees dat de 'Harz IV mensen' (bijstand) juist in de rood/groen geregeerde deelstaten (Baden-Württemberg en Niedersachsen bijvoorbeeld) met verhoogde geldstraffen te maken krijgen als ze iets gedaan hebben waarvan de ambtenaren vinden dat het niet kan. Terwijl uit de zwartboeken blijkt dat de controlerende instanties denken dat ze alles mogen, maar toch vele malen worden teruggefloten. Hun methoden blijken ongrondwettelijk te zijn en schenden dus burgerrechten, zoals onaangekondigde huiszoekingen zonder inachtneming dat iemand rechten heeft op bijvoorbeeld een getuige of bijstand. Hoe moeilijk mensen het ook hebben, ze krijgen het nog moeilijker als ze een geldboete krijgen. Want dat betekent onmiddellijk dat ze onder het bestaansminimum komen. Een schril contrast met het maandinkomen van een Europarlementariër van netto 6.200,76 euro, plus nog eens ongeveer 8.000 euro bruto onkostenvergoedingen per maand.
De dwangarbeiders moeten zich Europees organiseren, want de FNV heeft het ook zonder Agnes moeilijk en de PvdA met Agnes laat het afweten. Dus Europees optrekken en verzet organiseren. Ben benieuwd wat Agnes daarvan vindt en of dat de kranten haalt.
|