Referendum associatieverdrag Oekraïne met Europese Unie Volledig afwijzen! Maurice Ferares Op 6 april 2016 wordt een referendum gehouden over de vraag of er een associatieovereenkomst van de Europese Unie met Oekraïne zal komen. In een wet heeft de Nederlandse Eerste Kamer die vraag al bevestigend beantwoord. Het is goed dat de bevolking aan het woord komt, ook al is de uitslag van het referendum niet bindend. Door Oekraïne bij hun club te betrekken, beogen de Europese ondernemers hun economische en politieke heerschappij over Europa verder te versterken. Natuurlijk spelen ook geopolitieke redenen een rol voor het uiteindelijk opnemen van het land in de Europese Unie. Oekraïne ligt op een bijzonder belangrijke militair-strategische plaats. Het ligt op de draaischijf tussen Rusland en Centraal Europa. Oligarchen De oligarchen die traditioneel de dienst uitmaken in de economie en politiek van de 45 miljoen inwoners tellende Oekraïne, hebben posities waarvan hun westerse kameraden watertanden. De laatste generatie oligarchen heeft haar fortuinen kunnen verzamelen door na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, en het weer onafhankelijk worden van Oekraïne, zoveel mogelijk geprivatiseerde bedrijven - nu heel veel waard - tegen een spotprijs op te kopen. Een reden waarom ze het land graag toelaten tot Europa. Naast dit alles zijn er ook andere spelers op het veld. Onder hen is het Amerikaanse Westinghouse Electric. Dat concern, sinds 2006 in bezit van het Japanse Toshiba, neemt al vanaf 2008 proeven met brandstof voor de Oekraïense kerncentrales. En niet te vergeten de Burisma Holdings, het grootste private gasbedrijf in Oekraïne dat jaarlijks 1,8 miljoen kubieke meter gas produceert, waarvan één dezer dagen Hunter Biden, de zoon van de Amerikaanse vicepresident, directeur is geworden. Corruptie Over de situatie in Oekraïne is tot nu toe in de Nederlandse pers weinig informatie verschenen. In brede kring is niet bekend dat de maatschappelijke bovenlaag in Oekraïne bijzonder corrupt is. Er bestaat een grote hoeveelheid regels en wetjes, waarvan vrienden van vrienden gebruik kunnen maken om zich te verrijken. Een absurde regel is bijvoorbeeld dat de graanoogst eerst in quarantaine moet alvorens gebruikt te mogen worden. Kosten 60 miljoen euro. Wie die miljoenen opstrijkt ... Om het te doen voorkomen dat in Oekraïne strijd wordt gevoerd tegen de corruptie is in oktober 2014 een 'anticorruptiebureau' opgericht. Het kreeg 700 medewerkers, resultaten zijn echter uitgebleven. Oorzaak? De bezwaren die de regering steeds weer opwerpt. Minister Latseniouk die bij de leiders van het Westen in hoog aanzien staat, wordt in Oekraïne zijn nauwe relaties met twijfelachtige zakenkringen verweten en zijn angst om impopulaire maatregelen te nemen. Twee journalisten die door het Franse maandblad Le Monde diplomatique naar Oekraïne werden gestuurd om de situatie te bestuderen, schreven hun verslag onder de veelbetekenende kop "Oekraïne van de ene oligarchie naar de andere". 1 Eén van hun conclusies is dat de regering een beroep doet op de oligarchen om te camoufleren dat het staatsapparaat niet meer functioneert. Koning van de chocolade De socioloog Volodymyr Ishchenko, directeur van het Instituut voor maatschappelijk onderzoek te Kiev, karakteriseerde het nieuwe regiem enige weken na de val van Yanukovych als volgt: "Deze regering vertegenwoordigt dezelfde waarden als de vorige: economisch liberalisme en persoonlijke verrijking. De meest kansrijke kandidaat voor het presidentschap is niemand anders dan Petro Porochenko, de koning van de chocolade genoemd, één van de rijkste mannen van het land." 2 Dmitry Firtash, de oligarch van de chemie, dreigde zijn gascontracten te verliezen en sloot een geheime overeenkomst met zijn collega Vitali Klytsjko en de huidige president Porochenko, de veel geroemde vriend van het Westen. De rijkste oligarch is Rinat Achmetov die het overgrote deel van de energiemarkt in handen heeft. Met zijn holding DTEK controleert hij de kolenmijnen in het Dongebied en 80 procent van de elektrische centrales, waarmee hij enorme bedragen heeft verdiend. Een ander voorbeeld is de weigering van de rechters hun privilege op te geven om de voorzitters van de rechtbanken te mogen aanwijzen. Zij legden de gewijzigde wet naast zich neer en herkozen meer dan driekwart van de zittende voorzitters. Het zijn slechts enkele voorbeelden uit een lange lijst. In de praktijk staat niemand iets van zijn oude rechten af. Het is duidelijk dat het referendum op 6 april volgend jaar maar één resultaat mag opleveren: volledige afwijzing van het associatieverdrag met Oekraïne. 1 Jean-Arnault Dérens en Laurant Geslin in Le Monde diplomatique, april 2014. (terug) 2 New Left Review, mei/juni 2014. Porosjenko bezit een scheepswerf, een autofabriek, een busfabriek, een tv-kanaal en is rijk door de handel in cacaobonen. (terug)