Macron: kandidaat voor de media, vriend van de rijken Internationaal offensief van de ondernemers Maurice Ferares Er is al enige tijd een ondernemersoffensief aan de gang om de bestaande arbeidswetgeving in de Europese landen, vaak door veel strijd van de arbeidersbeweging tot stand gekomen, af te schaffen en te vervangen door voor hen veel gunstiger regelingen. In het Franse maandblad Le Monde Diplomatique van september 2017 verscheen een interessant artikel van Olivier Cyran met de koppen: Het model dat Macron inspireert en De hel van het Duitse wonder. De eerste zinnen van het artikel luiden als volgt: Onder de Duitse bevolking die op 24 september naar de stembus gaat, zijn nog nooit zoveel mensen werkloos geweest als nu. De ontmanteling van de arbeidswetgeving in de afgelopen jaren heeft de werklozen veranderd in arme werkenden. Wil de Franse regering door middel van decreten de bestaande arbeidswetten vervangen door soortgelijke als in Duitsland bestaan? Duitsland Op de ranglijst van de tien landen in de wereld met de meeste miljonairs (blad Quote) staat Duitland op de vijfde plaats. Na de Verenigde Staten, Japan, China en Groot Brittannië. Hier enige cijfers over Duitsland en Frankrijk: * het aantal miljonairs in Duitsland: 400.000; in Frankrijk: 210.000, * het aantal superrijken in Duitsland: 893; in Frankrijk: 377, * het Binnenlands Bruto Product in Duitsland (dollars): 3.315.643; in Frankrijk: 2.582.572 (beide x 1 miljoen)'1 De Tweede Duitse Televisiezender ZDF gaf op 13 september 2017 een aantal voorbeelden uit een onderzoek naar de toestand in het land. Hier zo'n voorbeeld. Een miljoen huishoudens met 1,6 miljoen mensen in de 77 grote steden betalen meer dan de helft van hun netto inkomen aan huishuur. Velen leven op de rand van de armoede door de voortdurende stijging van de kosten van primaire levensbehoeften. Frankrijk Macron is geen nieuweling in de politiek en de zakenwereld. Onder de vorige president François Hollande was hij twee jaar minister van Economische Zaken, daarvoor was hij bankier. Voor de presidentsverkiezingen werd Macron in de pers De kandidaat van de media genoemd.2 Hij had niet alleen de pers mee, maar kreeg voor zijn verkiezingscampagne ook grote bedragen van bedrijven en rijke lieden. De plannen die Macron met werkend Frankrijk heeft, koersen op maximale flexibilisering van de arbeidsverhoudingen. Geen collectieve arbeidsovereenkomsten meer tussen de gezamenlijke industriële ondernemers en de vakbonden, maar afspraken tussen de afzonderlijke ondernemers en de arbeiders die in hun bedrijven werken. Dat zou niet alleen de uitschakeling van de vakbeweging betekenen, maar ook een geweldige verzwakking van de positie van de arbeiders. Zij moeten immers zelf onderhandelen met hun baas en komen daardoor onder een geweldige druk te staan. Het was dan ook niet te verwonderen dat er in de laatste week van september in Parijs en andere steden demonstraties en stakingen plaatsvonden, waaraan door honderdduizenden mensen is deelgenomen. Macron is na zijn verkiezing onmiddellijk met de uitvoering van zijn program begonnen. Eén van de eerste reacties daarop stond op 18 juni 2017 in het dagblad Le Figaro dat aanvankelijk Macrons tegenkandidaat Fillon steunde: De belastingplannen van Macron komen voornamelijk de 200.000 rijken ten goede. Nederland In Nederland zijn de ondernemers er nog niet in geslaagd de arbeidswetten af te breken, alhoewel ze druk bezig zijn de flexibilisering tot het uiterste door te voeren. Het is in de eerste plaats de vakbeweging die haar volle kracht moet inzetten om die reeds veel te ver doorgeslagen flexibilisering een halt toe te roepen. Ook de pers dient waakzaam te zijn en zich niet laten bedriegen door de demagogie van Macron en zijn opdrachtgevers. Een artikel in de Volkskrant van 21 september 2017 Macrons missie heeft het tij mee is dan ook een betreurenswaardige misser. Sociaaldemocratische partijen In het voorjaar van 2016 is in Frankrijk een commissie gevormd, bestaande uit drie belangrijke sociaaldemocraten. De opstelling van een nieuwe wet had volgens de commissieleden ten doel de sociale dialoog tussen werkgevers en werknemers te bevorderen. Daarvoor was nodig dat er geen algemene arbeidscontracten door de ondernemers met de vakbeweging werden gesloten, maar tussen de ondernemers en de arbeiders in hun bedrijven. De ondernemers zouden zich niet meer aan de 35-urige werkweek hoeven te houden en de arbeiders ook kunnen laten werken op zon- en feestdagen. Er moest gemakkelijk ontslag kunnen worden gegeven, enzovoort, enzovoort. Het bekende repertoire. De leden van de commissie waren; François Hollande, president van Frankrijk, Manuel Valls, eerste minister en Myriam El Khomri, minister van Arbeid. De wet is niet van kracht geworden, dankzij het heftig verzet van de arbeiders. In Duitsland werd, zoals gezegd, de arbeidswetgeving in 2016 ontmanteld. In de uitvoerende regering van de CDU, de partij van Merkel, zaten ministers van de sociaaldemocratische SPD die zich niet keerden tegen deze zware aanslag op de arbeiders. Zowel in Frankrijk als Duitsland zijn de sociaaldemocratische partijen gestraft met zware nederlagen bij de parlementsverkiezingen en buiten de nieuwe regeringen gehouden, nadat ze hun job voor de ondernemers hadden verricht. In Nederland heeft de Partij van de Arbeid een soortgelijk pad afgelegd. Deelname aan de VVD-regering Rutte II vanaf 2012. Geweldige nederlaag bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen. Komt als minipartij niet in een nieuwe regering. 1 Het totaal van de bedragen van de invoer, uitvoer, waarde van vervaardigde producten, verrichte diensten, uitbetaalde lonen en nog een hele rij andere inkomsten en uitgaven. (terug) 2 In haar artikel Le Candidat des Média citeert Marie Benilde in Le Monde Diplomatique, mei 2017, Stephane Richard, de president-directeur van Orange. Die zei over Macron: ''Zijn benoeming tot minister van Economie, Industrie en ICT, augustus 2014, geeft hem het voorrecht om voorstander te zijn van de scheppende vernietiging van nu bestaande arbeidsplaatsen en de omvorming daarvan tot geautomatiseerde industrie." Macron zei in augustus 2014: ''Het zou een grote fout zijn de huidige bedrijven en werkgelegenheid te beschermen.'' (terug)