Verkiezingskrant "Stem en bouw mee aan de FNV" Stemverklaring: helaas blanco Sjarrel Massop De verkiezingskrant van de FNV is gearriveerd: "Stem en bouw mee aan de FNV". Ik ben een zeer positief ingesteld mens, wel met een uitgesproken mening. Dus ben ik gaan stemmen, maar zonder mijn mening onder stoelen of banken te steken. De belangrijkste vraag in deze verkiezingsprocedure is of de nieuwe mensen op de vacante posten, voor mij als lid, in staat zullen zijn de twee belangrijkste doelen van de nieuwe vakbeweging te realiseren. Te weten: van de FNV een vakbond van de leden maken en het vakbondswerk terug naar de basis brengen. Geselecteerde keuze Als eerste ben ik op de voorzitter gaan stemmen. Er is maar één kandidaat, dus er is niet veel keus. De vraag was of ik Han Busker steun, niet steun of daar blanco in sta. Ik steun hem niet, hij krijgt van mij het voordeel van de twijfel. Han geeft geen antwoord op de vraag in de aanhef, hij maakt voor mij onvoldoende duidelijk hoe hij de vakbond terug gaat geven aan de leden en hoe hij mensen naar de vakbond toe weet te trekken en activeren. Vervolgens kon ik stemmen voor de vertegenwoordigers van mijn sector. Tot mijn niet geringe verbazing hoor ik bij de sector uitkeringsgerechtigden, dit terwijl ik als kaderlid de laatste vijf jaar actief geweest ben voor de sector 'zorg en welzijn'. Hoewel ik doorgegeven heb dat ik tot die sector wil horen, is dat niet gebeurd, kennelijk fout gegaan. Maar het illustreert ook de bureaucratie van de vakbond. Er zijn vijf zetels beschikbaar voor de uitkeringsgerechtigden in het ledenparlement. Er zijn slechts vijf kandidaten verkiesbaar. Stemmen heeft dus weinig zin. Dus ook daar heb ik blanco gestemd. Ook deze kandidaten zijn nauwelijks ingegaan op de vraag die voor mij belangrijk is: de vakbond (terug)geven aan actieve en/of potentiële leden. Systeemverandering Terug naar de verkiezingskrant. Ik blijf bij mezelf en dat betreft een positieve instelling, zelfs na 36 jaar trouw actief lidmaatschap van de FNV. Er staat een aantal uitspraken in die krant. "De FNV is een democratisch orgaan en luistert daarom echt naar wat bij haar achterban leeft." Dat wordt versterkt met het kadertje in de verkiezingskrant: "Jij hebt invloed." Hoe komt het nu dat ik het gevoel krijg dat dit voor mij niet voldoende is. Eén maal in de vier jaar stemmen op slechts één kandidaat voor de voorzitter en de keuze tussen vijf kandidaten voor vijf zetels is niet mijn idee van veel invloed hebben. De vraag blijft staan, ik vermoed voor veel leden en mensen die twijfelen lid te worden: hoe zullen de komende vier jaar gebruikt worden, zodat ik een beter gevoel krijg. Een gevoel, dat we een echte democratische vakbeweging gaan opbouwen. Ik blijf daarin meedoen. Han Busker zegt in de verkiezingskrant dat hij door de leden in de sectoren weet wat er speelt in de samenleving. Hij denkt dat we 'als vakbeweging' het verschil kunnen maken. Het is jammer dat hij niet zegt wat er dan volgens hem leeft. Hij stelt wel: "Collega's moeten weer collega's worden. En niet elkaars concurrenten." De hele flexibiliseringsgolf, waar ook ik als hoogopgeleide witte man het slachtoffer van ben geworden, geeft weinig vertrouwen dat ik weer collega's krijg. Enig realisme ontbreekt mij niet, dat gaat voor mij niet meer lukken. Ik heb voor mijzelf moeten concluderen dat uitsluiting uit het maatschappelijk proces een realiteit is geworden. Nogmaals ik blijf positief, ik wil meewerken op vrijwillige basis aan het sterk maken van de 'nieuwe' vakbeweging. Echter die strijd is niet een strijd voor meer collegialiteit, maar een strijd tegen de uitsluiting en voor meer onderlinge solidariteit. Voor mij een erg belangrijk onderscheid. Op de achterkant van de verkiezingskrant lees ik: "Een uitkering is geen straf, het is een recht. Zo hebben we dat met z'n allen afgesproken." Dat de BV Nederland niet uitblinkt in de zorg voor de meest kwetsbaren in Nederland, dat deel ik met mijn FNV. De FNV uitkeringsgerechtigden concluderen terecht in de verkiezingskrant dat het systeem verkeerd is. Hoe eens ben ik het daarmee! Nu de vraag dan hoe we dat systeem gaan veranderen. Via het FNV-meldpunt "Herbeoordeling Wajong"? Een activiteit die we zeker niet moeten nalaten, maar ik heb zo mijn twijfels of dat gaat leiden tot een fundamentele systeemverandering. Laten we daarover gaan nadenken, het wordt de hoogste tijd. Oude wijn Door te kiezen voor de aanpak om de organen van de FNV op deze wijze te bezetten, loopt de vakbeweging grote risico's. Het gaat me op dit moment niet om de inhoud, ik heb al mijn mening gegeven over het actuele Meerjarenbeleidsplan op onze site van Solidariteit (nummer 320, extra 1, 22 januari 2017). Het gaat er me nu om dat het zeer twijfelachtig is of de mensen die de dienst gaan uitmaken in de 'nieuwe' vakbeweging in staat zullen zijn om de brug te slaan naar de leden en de mogelijk nieuwe leden. De gevolgde procedure zorgt er voor dat de afstand naar de leden juist groter wordt, denk ik. Het inlevingsvermogen van de kandidaten, concludeer ik uit de verkiezingskrant, is beperkt, en de oplossingen worden gezocht in aanpassingen van het systeem. De leden, en de mensen die eigenlijk lid moeten worden, zullen zich moeilijk kunnen herkennen in de aangekondigde bedoelingen van de 'nieuwe' vakbeweging. Democratie uit het Grieks vertaald, betekent: het volk regeert. Met deze procedure, kiest de 'nieuwe' FNV ergens anders voor. Het wordt daarmee 'oude wijn in nieuwe zakken', en die zal niet smaken. Het beleid zal gericht zijn op schuiven binnen het bestaande, met een vakbeweging die de afgelopen decennia erg in kracht heeft ingeboet. De organisatiegraad beweegt zich in de richting van de 10 procent, dat baart mij grote zorgen. De belangen van veel mensen komen in het geding, de belangen van de werkende mensen, de niet werkende mensen, en de mensen die uitgesloten worden van deelneming aan de samenleving. Ik ben bang dat veel mensen zich niet herkennen in deze vakbeweging, omdat ze niet gehoord worden. Ik zie met deze 'nieuwe' vakbeweging niet een doorbraak gloren, ik heb behoefte aan een strijdbaar en lonkend perspectief. Als trouw vakbondslid ben ik gaan stemmen, zoals het hoort. Maar ik realiseer me dat ik nog veel vrijwilligerswerk te verrichten heb, mijn mening nog vaak via allerlei kanalen moet geven om een echt 'nieuwe' vakbeweging te krijgen in Nederland. Met mij hoop ik velen.