extra
Het offensief van de FNVGeen afbraak van de vakbewegingMaurice Ferares Dat het bestuur van de FNV met een plan zou komen om het enorme ledenverlies te stoppen, was te verwachten. In december 2017 werd een eerste ontwerp aan het Ledenparlement, 105 kaderleden, voorgelegd. Een belangrijk deel van dat parlement beschuldigde het dagelijks bestuur het plan te hebben voorgekookt zonder serieuze inspraak van de bedrijfssectoren. Zeven fracties dienden een motie in, waarin ze waarschuwden voor een gebrek aan draagvlak. Ze vreesden dat de top zijn wil zou opleggen om daarna los gezongen van de achterban te kunnen polderen in Den Haag. Aldus het Financieele Dagblad van 12 januari 2018. Het plan werd afgewezen. Maar: Het plan blijft om de vakbondsagenda terug te zien in een volgend regeerakkoord en de verkiezingen van 2021 te domineren. Een citaat uit de gewijzigde tekst van het vierjarenplan dat Het Offensief heet en dat het Ledenparlement in januari 2018 goedkeurde. Een mislukking
Er zal dus helemaal geen kwestie zijn van een werkelijk offensief en strijd van de FNV. Verder ledenverlies van de vakbond kan niet door de demagogische frasen van de bestuurders gestopt worden, ook niet als ze door het Ledenparlement voor zoete koek geslikt worden. Een plan op papier zonder plan van actie om de gestelde doelen te bereiken of om ze op z'n minst voor een deel te realiseren, is een mislukking. Het plan van de FNV-top en het Ledenparlement is loos. Het zal het verlies van leden niet tegenhouden, maar juist vergroten doordat teleurgestelde leden die geen van de eisen van het Offensief gerealiseerd hebben gezien, de bond zullen verlaten. De vijf procent loonsverhogingEén van de eisen in het zogenaamde FNV Offensief is een loonsverhoging van vijf procent. Laten we daar eens wat preciezer naar kijken.
Het kan erger.
Een totaal ander planPeter De Waard schreef in De Volkskrant van 18 januari 2016:
Met de eisen die in het plan Offensief worden gesteld, zoals 5 procent loonsverhoging voor iedereen, een 36-urige werkweek en 40 procent meer loon voor de flexwerkers in vergelijking met de lonen van mensen met een vaste baan, bedriegen de FNV top en het Ledenparlement de leden van de vakbond. Door het stellen van die eisen willen ze het doen voorkomen dat de bond zich zal inzetten voor de verlangens die bij de mensen leven. Daarmee denken ze tevens de aandacht af te leiden van het feit dat ze in gebreke zijn gebleven leiding te geven aan acties voor verbetering van de arbeidsvoorwaarden van de leden. 
De bazen maken zich geen zorgenOok in Nederland hebben de ondernemers geen probleem als het gaat om het maken van winst, namelijk jaarlijks gemiddeld 14 procent op het geïnvesteerde kapitaal. Niet alleen beleven heel veel bedrijven gouden tijden, bij de banken is het ook feest. Het Financieele Dagblad, 15-09-2018: Uit cijfers van DNB [De Nederlandsche Bank] blijkt dat de Nederlandse banken als sector gezamenlijk een dubbelcijferig rendement behaalden op eigen vermogen van 12,7 procent in 2017. Daarmee behoort de Nederlandse bankensector tot de Europese voorhoede. Twee jaar geleden bedroeg dit cijfer voor Nederland nog 10,8 procent. ABN AMRO, de bank die deels in staatshanden is, boekte over 2017 met een 'return on equity' [rendement op eigen vermogen] van 13,4 procent voor eenmalige opbrengsten, veruit het hoogste rendement van de grote Nederlandse banken. Maar ook ING, NIBC en BNG boeken rendementen boven de 10 procent. Naar de verwachte, gemiddelde loonstijging in 2019 van werknemers in 520 grote bedrijven in Nederland, in totaal 320.000, heeft de Amerikaanse organisatieadviseur Korn/Ferry een onderzoek ingesteld. In het Financieele Dagblad van 19 november 2018 schreef Johan Leupen over het resultaat van dat onderzoek: De bedrijven verwachten in 2019 een gemiddelde reële loonstijging van slechts 0,7 procent (exclusief inflatie). Daarmee zou de groei iets lager uitvallen dan de 1,1 procent over 2018. Dat de vakbeweging flink aan de slag zal gaan om de positie van de werkers te verbeteren, gelooft Korn/Ferry ook niet, hetgeen blijkt uit de constatering: Dat de algemene loonontwikkeling zo achter blijft bij de economische groei is tegen het zere been van de vakbeweging die moet toezien hoe werknemers een steeds kleiner deel van het nationaal inkomen naar zich toehalen, terwijl de economie op volle toeren draait en de arbeidsmarkt almaar krapper wordt. De vakbeweging heeft tot nu toe weinig laten merken dat het achterblijven van de lonen reden is geweest voor grootscheepse actie tegen de ondernemers die steeds meer en grotere winsten maken en de werkers in hun bedrijven daar niet van laten meeprofiteren. 
|
Het Ledenparlement heeft zich in het ootje laten nemen. Een vakbondsoffensief dat vier jaar duurt met een plan waarvan verwacht wordt dat het in het volgende regeerakkoord terechtkomt, is je reinste kolder. Alleen al de verwachting dat een plan voor vakbondsactiviteiten in de huidige politieke verhoudingen een regeringsprogram zal bereiken, is pure demagogie. Het is typerend voor de huidige vakbondstop te suggereren dat zonder vakbondsactie in een regeerakkoord een plaats vrijgemaakt zou worden voor de in te willigen eisen.
Twee en zestig mensen in de wereld zijn samen net zo rijk als 6,5 miljard andere wereldburgers. Dat blijkt uit een rapport van Oxfam International ('Wealth-having it all and wanting more) dat aan de vooravond van het World Economic Forum in Davos is gepubliceerd. (...). Vermogen levert meer geld op dan arbeid, zo citeert Oxfam de Franse econoom Thomas Piketty. De baten van de economische groei stromen via dividenden naar het rijkste deel, terwijl de lonen stagneren. Of zoals Warren Buffet (Amerikaans investeerder) stelt: Ik betaal minder belasting dan mijn secretaresse en schoonmaakster. Daarnaast nemen ook de salarisverschillen tussen de top verdieners en mensen met een minimumloon toe.