Het Franse volk marcheert in gele hesjes Macron is uitgespeeld Maurice Ferares Ongenoegen over de verhoging van de belasting op brandstof was slechts een aanleiding om tot actie over te gaan. Het Franse volk is in verzet tegen de onderdrukkers, de uitbuiters, de profiteurs, de kapitalisten. De aankondiging van het uitstel van de verhoging van de belasting met negentig dagen om overleg te plegen was een valstrik. Macron hoopte dat in die tijd de strijdlust van het volk wel opgedroogd zou zijn. Hoe groot de paniek bij de regering is, blijkt uit het volgende. Op 5 december verdedigde premier Philippe 's middags in het parlement het voorstel van de regering om de accijnsverhoging op brandstof met negentig dagen uit te stellen. Enkele uren later deelde diezelfde Philippe mee dat de regering besloten had die verhoging uit de begroting voor 2019 te halen en tot dialoog bereid te zijn. Aan het eind van zijn Latijn Het is niet waarschijnlijk dat de actievoerders, na hun eerste overwinning, bereid zullen zijn met Macron te overleggen. Inmiddels hebben de studenten van alle Franse universiteiten en lycea zich bij de actie aangesloten en onderwijsgebouwen geblokkeerd. Macron die door rijken met enorme bedragen voor zijn verkiezingscampagne naar de macht is gedragen, is aan het eind van zijn Latijn. De ondernemers dachten hem te kunnen gebruiken voor het vernietigen van de georganiseerde arbeidersbeweging in Frankrijk en de rest van Europa. Na zijn verkiezing ging Macron op reis om met de regeerders in de Europese landen plannen voor hun gemeenschappelijk optreden te bespreken. Tevens was het Macrons opdracht Duitsland, met zijn sterke economie en dito politieke invloed, terug te dringen. In Frankrijk waren zijn eerste woorden na zijn verkiezing tot president: afschaffing van de wettelijke vijfdaagse werkweek. Die was onder druk van de arbeidersbeweging in het jaar 2000 onder eerste minister Jospin ingevoerd. Lonen praktisch op nul Macron en de zijnen zijn in paniek door het antwoord van het volk dat op 17 november 2018 kwam: het verschijnen van de gele hesjes en de eisen die ze stellen. Toen marcheerde de Republiek. Hoe ontzettend bang de bourgeoisie voor actie van het volk is, bleek ook uit het oproepen van 89.000 extra (!) politiemannen op zaterdag 8 december, plus een tiental gepantserde wagens om barricaden op te ruimen, het sluiten van het Louvre en de Eiffeltoren en de oproep aan winkeliers en caféhouders hun zaken gesloten te houden tijdens protesten van de gele hesjes. Jean-Luc Mélenchon, de linkse socialist, herinnerde in een artikel dat op 3 december 2018 op zijn blog L'ere du peuple (Het tijdperk van het volk) op internet stond, aan een gebeurtenis die plaatsvond op de eerste dag van de grote revolutie in 1789. Toen antwoordde een lakei op de vraag van koning Lodewijk XVI, wat er buiten het paleis aan de Seine aan de hand was: Ce n 'est pas une révolte Sire, c 'est une révolution (Het is geen opstand Sire, het is een revolutie). Ook nu is er geen sprake van een opstand, maar van een revolutie. Deskundigen - althans volgens de media - breken zich het hoofd over hoe het mogelijk is dat bij zo'n florerende economie de lonen niet stijgen. Citaat uit het artikel van Jule Hinrichs in Het Financieele Dagblad van 5 december 2018: De beloning van arbeid staat al enkele tientallen jaren onder druk. Uit een nieuw rapport van de International Labour Organisation komt naar voren dat in de ontwikkelde economieën de lonen in 2017 opnieuw vrijwel niet zijn gestegen. Gecorrigeerd voor inflatie kwam het plusje op 0,4 procent. Frankrijk, België en Nederland haalden zelfs dat nog niet. In menig rijke economie staan de lonen al jaren praktisch op nul. Het stelt economen voor raadsels dat de lonen niet vooruit te branden zijn. De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling vraagt zich in een recente studie af hoe het kan dat de lonen de stijging van de arbeidsproductiviteit niet kunnen bijhouden. Dat betekent in de praktijk dat werknemers de mate waarin ze doelmatiger produceren, niet krijgen uitbetaald in hun loon. Het antwoord is simpel. Zij die investeren en grote winsten maken, willen niet delen met degenen die de echte producenten zijn. Dat is de oorzaak van wat nu in Frankrijk in de straten en op de pleinen gebeurt en verder zal gebeuren in alle andere landen van Europa en de rest van de wereld.