Over de acties van 28 en 29 mei 2019 voor een goed pensioen Gesprek met Bianca Wilke, Sociale Werkplaats Achterhoek Sjarrel Massop De midweekse dagen 28 en 29 mei stonden volop in het teken van de strijd voor het behoud van ons Pensioenstelsel. Eerst de succesvolle 24 uur staking bij de NS en het streekvervoer, daarna stakingen in vele andere sectoren, afgesloten met een viertal manifestaties. Op de manifestatie in Arnhem sprak ik Bianca Wilke die in de Achterhoek al tijden actief is met en voor de mensen in de Sociale Werkplaats. Vooraf ter toelichting. Er is een speciaal pensioenfonds voor de Sociale Werkvoorziening, het PWRI,, Pensioenfonds Werk en (Re)Ingratie). Dat is een goed fonds. Maar wie daar voor in aanmerking wil komen, moet voldoen aan wettelijke regelingen. Je moet een vaste baan hebben in de Sociale Werkvoorziening, wil je een aanvullend pensioen opbouwen. Mensen die onder de participatiewet vallen, lukt dat niet of nauwelijks. Op hun zestigste uitgeteld Jullie hele groep uit de Achterhoek was er ook weer in Arnhem. Wat speelt er bij de sociale werkplaats om in de pensioenstrijd actief te zijn? Wij staan voor de bevriezing van de AOW leeftijd op 66 jaar, omdat de gemiddelde leeftijd van iemand die in de sociale werkvoorziening werkt vijf jaar korter is dan de gemiddelde leeftijd in andere sectoren. De regering gaat ervan uit dat mensen ongeveer twintig jaar van hun pensioen moeten kunnen genieten. Voor ons geldt dat dus niet. Want een gezonde collega zou dan 86 jaar zijn en wij worden gemiddeld maar 81. Dus kunnen wij vijf jaar minder genieten. Dat is onrechtvaardig. Veel mensen worden al op hun zestigste langdurig ziek. Een aantal haalt nu zelfs de AOW-leeftijd niet. Drie weken geleden hebben we nog van twee collega’s afscheid moeten nemen. Eentje was 58 en de ander 56 jaar. Het werk in de sociale werkvoorziening is zwaar. Welke eisen zijn voor jullie belangrijk? Bevriezen op 66 jaar en een goed pensioen voor iedereen. En de andere eisen, indexatie en ook flex in het stelsel? De pensioenen staan inmiddels tien jaar stil, ze moeten minstens de prijzen gaan volgen. Dat moet nu echt gebeuren, anders kunnen de gepensioneerden straks geen brood meer kopen. Wat flex betreft, dat raakt ook de de mensen die onder de participatiewet vallen en voor hun uitkering in de Sociale Werkplaats werken. Als het pensioenstelsel blijft zoals het nu is, mogen zij tot hun dood blijven werken. Daar komt bij dat flexwerkers vaak net het minimumloon ontvangen, waar moeten zij het geld vandaan halen om te sparen? Doorgaan De initiatiefnemers in de pensioenstrijd, de senioren, pleiten vanaf het begin voor samenwerking van de verschillende sectoren in de bond. Wat is jullie ervaring daarbij? Ik ben opgevoed met noaberschap [nabuurschap] en de vakbond. Ik vind dan ook die samenwerking heel belangrijk. Een mooi voorbeeld hiervan is dat de senioren misschien op latere leeftijd geen actie op straat meer kunnen voeren, maar ons jongeren wel kunnen adviseren of leren. Dus ik ga de straat op, voor de ouderen en voor mijn leeftijdgenoten. Dat is een mooie 'win win situatie'. Hoe kunnen jullie de acties voor de verbetering van de pensioenen koppelen aan jullie eigen strijd? Op verschillende manieren. We kunnen CAO afspraken maken, maar het beste is zoals het nu gaat: alle sectoren tegelijk. Dan pakken we het meteen voor iedereen aan. Was 29 mei voor jullie een succes? Hoe kunnen we het beste verder gaan? Ik wil niet spreken van een succes, want er wordt nog niet onderhandeld. We weten dus nog niet of we iets hebben binnengehaald. Het was vandaag wel een geslaagde dag. We hebben onze acties gevoerd en met kracht. Maar voor een succes is meer nodig. Hoe verder? Even wachten wat de wereld van de politiek met onze acties doet. Is dat te weinig, dan moeten alle sectoren van de FNV in beweging komen, zich aaneensluiten en dan met wat hardere acties. Ik heb hoop, maar ga er niet in mijn eentje over, maar wel met z'n allen. Lid of geen lid, werkend, bijstandsgerechtigd en zzp'ers – gezamenlijk.