extra
Een persoonlijke ervaring, midden jarig vijftigInternationale staking musiciMaurice Ferares In het midden van de jaren vijftig van de vorige eeuw vond in Hollywood een staking plaats voor betere arbeidsvoorwaarden van de musici die bij de Anne Frank film werkten. De Internationale Federatie van vakbonden van musici riep de aangesloten bonden op solidair te zijn met de Amerikaanse musici. Ook de leden van de Nederlandse Toonkunstenaars Bond (NTB) werden opgeroepen niet aan de Anne Frank film mee te werken. Hetgeen geschiedde. Er liepen geen Nederlandse musici in Duitse uniformen door de Staalstraat in Amsterdam, terwijl ze Duitse marsen speelden. Iets wat een scene in de film had moeten zijn. Strook kartonSolidair waren vrijwel alle vakbonden in de wereld. Zelfs die niet bij de internationale federatie waren aangesloten, zoals de Russische bond. Getroffen door de houding van de Nederlandse bond werd het bestuur daarvan uitgenodigd een bezoek aan Rusland te brengen. Waarschijnlijk is dat ook andere bonden door de Russen zijn uitgenodigd. Voorzitter A. Zweitser en ik als secretaris van de NTB gingen half augustus 1957 naar Rusland voor een bezoek van twee weken. We bezochten ook Sint-Petersburg, een stad met een enorme begraafplaats waar honderdduizenden mensen liggen die tijdens de jarenlange Duitse belegering gestorven zijn door kogels van de Duitsers, of door honger en ziekten. Op die begraafplaats staat een klein huisje, waarin een museumpje is ingericht. Toen wij daar waren, haalde de dame die ons begeleidde een strook karton uit een kast waarop foto's waren geplakt. In het Duits legde onze begeleidster uit wie de mensen waren die op de foto's stonden. Het bleken haar naaste familieleden te zijn en de data die onder de foto's stonden, waren de dagen waarop haar vader, moeder, zusters, broer, en andere familieleden omgekomen waren door kogels, honger of tyfus.
|