Macht voor de werkenden Weg met het polderen Maurice Ferares Het ultieme doel van de klassenstrijd is een socialistische maatschappij. Eisen als meer loon, kortere arbeidstijd, gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg voor alle mensen, woningen voor iedereen, zijn eisen die tot op zekere hoogte door de ondernemers kunnen worden geaccepteerd, tenminste als daarvoor door de arbeiders actie wordt gevoerd. Het zijn echter eisen die het systeem in zijn kern niet aantasten. Wat het kapitalistische systeem wel in de kern aantast, is de verovering van het bezit van de productiemiddelen door de producenten, de arbeiders. Het kapitalisme ontleent immers zijn macht aan het bezit van de machines, grondstoffen, enzovoort. Eenzijdige verlamming ontpolderen De leiders van de huidige linkse partijen weten niet of willen niet weten hoe de strijd voor het bezit van de productiemiddelen moet worden gevoerd. Zij hebben daarvan nooit een voorbeeld in de praktijk gezien en hebben er nooit over nagedacht. Zij stellen zich tevreden met een politieke praktijk - in onder andere het parlement - die het ondernemerssysteem hun toestaat. Hetzelfde geldt voor de leidingen van de vakorganisaties. Hun voornaamste werkterrein is de polder. Het is een schande dat polderen een Nederlands begrip is geworden. Het drukt het falen van de vakorganisaties uit om de eisen van de arbeiders door middel van actieve strijd in de bedrijven en elders te realiseren. De Franse politicus Bernard Friot noemde dit in een artikel in Le Monde Diplomatique van november 2017: eenzijdige verlamming. Hij schreef onder de kop Stop met de verdediging: De sociale strijd vertoont de laatste twee eeuwen dezelfde beperking. Terwijl de volken door uitsluitend politieke activiteit trachten hun bestaan vorm te geven, is van strijd voor de heerschappij van het volk over de economie geen sprake. Deze eenzijdige verlamming betekent voor alle progressieven de noodzaak van wijziging van perspectief. Zij kunnen zich niet langer tevreden stellen met hervormingen, maar dienen naar een ander maatschappelijk model te streven. Inderdaad het is de allerhoogste tijd dat linkse partijen en vakorganisaties van perspectief veranderen. Niet meer een ministerssteek of wethouderspost mag het doel van de actie zijn. Het gaat om de vervanging van het onrechtvaardige systeem dat de werkende mensen laat produceren, terwijl de vruchten van hun werk in de zakken van hun bazen verdwijnen. Politieke partijen en vakbonden, stop met polderen.