Nog drie maanden en het boek van Solidariteit komt uit "Solidariteit en Arbeid" Hans Boot, 20 februari 2005 "Solidariteit en Arbeid" drukt genoeg uit om de titel van het nieuwe boek van Solidariteit te kunnen worden. Werd bij het vijftigjarig bestaan van het NVV "Om de plaats van de arbeid" uitgebracht (Fr. de Jong Edz.) en volgde een kwart eeuw later "Voor bevrijding van de Arbeid" (G. Harmsen, B. Reinalda), dan is het nu tijd de zwaar bedreigde solidariteit impulsen te geven. Ook internationaal. Een boek samenstellen is mooi werk. Begonnen is met de vorming van een 'boekcommissie' uit leden van de redactie en redactieraad. Deze commissie stelde een enquête op die verspreid is onder dertig mensen die nauw bij Solidariteit betrokken zijn. In de reacties scoorden kwesties hoog als: wat is de positie van een op nationaal overleg gerichte vakbeweging in een globaliserende economie en welk tegenwicht kan geboden worden aan het neoliberale gedachtegoed? In de volgende stap werden de soms uitvoerige antwoorden in een stuk of vijftien thema's gerubriceerd, waaraan vraagstellingen verbonden werden. Vervolgens werden auteurs benaderd. Op dit ogenblik komen hun teksten binnen die 'leesclubjes' van commentaar voorzien dat door de auteurs verwerkt wordt. Daarnaast wordt een serie foto's van Chris Pennarts uitgezocht en over de titel en lay out nagedacht. Een indruk Het wordt een zeer gevarieerd boek dat de grenzen van de huidige vakbeweging overschrijdt. Om een indruk te geven een paar citaten. De opmerkelijke terugval van de Nederlandse economie - van één van de snelst groeiende economieën van Europa gedurende de periode 1995-2000 naar de traagst groeiende gedurende 2001-2004 - is voor een groot deel toe te schrijven aan een procyclisch begrotingsbeleid. Met name in de Partij van de Arbeid en ten dele ook in de leiding van de vakbeweging overheersen sociale wetenschappers die hun scholing en vorming hebben genoten onder de intellectuele vleugels van een radicaliserende marxistische politieke economie. In de jaren tachtig en negentig hebben zij die even radicaal laten vallen. De verwildering van de ondernemersethiek blijkt uit het schreeuwen om matiging van de lonen en verlaging van de uitkeringen en het gelijktijdig verhogen van de eigen beloningen. Het grote graaien is inmiddels ook doorgedrongen tot topambtenaren, directeuren van zorginstellingen, commissarissen van de koningin, enzovoort. Het aandeelhouderskapitalisme als bakermat van verloedering. Als er één ding is dat de geschiedenis ons leert, dan is dat wel dat vakbondsstructuren zich bijna nooit geleidelijk en stap voor stap ontwikkelen. Over het algemeen zijn zij het resultaat van conflicten en riskante beslissingen. Druk van onderaf zal daarbij van groot belang zijn. De Europese vakbonden kan verweten worden altijd eerst hun onderhandelingsvrijheid te beschermen. Zelfs als die voor vrouwen leidt tot loondiscriminatie, kostwinnerstoeslagen en oneerlijke functieclassificaties en pensioenregelingen. Van de voltooiing van het boek zullen we verslag blijven doen. Wie niet op het blad Solidariteit geabonneerd is, kan het boek bij redactie@solidariteit.nl bestellen.