"Millionen stehen hinter mir", 1932 John Heartfield/Helmut Herzfeld (1891-1968)
Stutzen der Gesellschaft (Pijlers van de samenleving), 1926 George Grosz (1893-1959)
5 Uhr früh, 1921 George Grosz (1893-1959)
|
Hij heeft zich dan ook aan z'n dure voornemen gehouden om nooit en te nimmer één voet op Duitse bodem te zetten. Een betreurenswaardig misverstand. Want strikt genomen was het uiteindelijk niet zozeer de Duitse bevolking, als wel de - toen al transnationaal opererende - internationale, financiële en militair-industriële elite die Hitler in werkelijkheid aan de macht had geholpen. De oorlog had veroorzaakt, de jodenvervolging en uiteindelijk de Holocaust had helpen ensceneren om de aandacht van de eigen criminele inslag en intenties af te leiden. In tijden van economische crisis (hun crisis) is oorlog altijd een perfecte manier geweest om de balans (hun kosten-batenanalyse) te helpen herstellen.
Beloond voor ontwrichting
Helaas is ook vandaag precies hetzelfde aan de hand en lijken hele volksstammen er opnieuw met open ogen in te trappen. Uitgerekend degenen die met hun decadente feestjes van de afgelopen decennia de wereldeconomie volledig hebben ontwricht, worden daarvoor niet alleen met miljarden euro's aan belastinggeld beloond, maar dreigen zelfs nog schaamteloos en onverdroten op dezelfde voet met hun - evident failliete - wanbeleid door te gaan.
Dat mag natuurlijk niet nog een keer gebeuren, want met bewust geconstrueerde vijandbeelden als het 'moslim- en het vergrijzingprobleem' laten de consequenties zich raden. Terwijl de Holocaust - de grootschalige vernietiging van mensenlevens - na de Tweede Wereldoorlog in wezen door hen op even industriële als planmatige wijze is voortgezet. Dat gewone stervelingen zich tegenover oorlog, honger en systematische vernietiging van hun leefomgeving doorgaans volstrekt machteloos voelen, doet daar niets aan af.
Hebzucht en overgewicht
Vandaar twee werken van de beroemde Duits-Amerikaanse kunstenaar George Grosz uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Het beeld dat de heersende klasse de door hen onderworpenen weet voor te spiegelen, mag dan veranderd zijn, hun kwade intenties zeker niet. Ze wil coûte que coûte aan de macht blijven om haar pathologische hebzucht naar en verslaving aan (grof) geld, macht en aanzien te kunnen blijven bevredigen. En in een geglobaliseerde wereld die op het punt staat aan het eigen groteske overgewicht ineen te storten en aan de eigen destructiviteit ten onder te gaan kan (èn mag) dat natuurlijk helemaal niet meer. Mensenlevens zijn te kostbaar om aan de ziekte van een handjevol psychopaten op te offeren. Laat ze nu dan ook maar uitsterven. Liefst zo snel mogelijk. De wereld heeft genoeg ellende van hun perverse en kwaadaardige instelling moeten ondervinden. Kwaadaardige gezwellen moet je niet koesteren, maar radicaal verwijderen. En je moet je er zeker niet door laten intimideren, laat staan nog langer imponeren.
Want de bekende spreekwoordelijke keizers en keizerinnen hebben helemaal geen kleren (meer) aan. Net zo min als hun volgzame en 'brave' lokale onderaannemers, eigenlijk.
|