Kleine opleving arbeidersstrijd in Nederland
Verbreding van acties nodig
Rob Gerretsen 1
Twee weken geleden werd bekend dat de vakbeweging in zo'n tien sectoren tegelijk stakingen en acties aan het voeren was. Dat gebeurde onder meer in de zorg, bij de schoonmakers, bij Tata Steel en de vrachtafhandeling op Schiphol. Bovendien gaan de gemeenteambtenaren na lange tijd weer eens acties voeren voor hun cao, helaas voorlopig nog in de vorm van estafetteacties.
Zo wordt er eindelijk een actief begin gemaakt met de campagne die de FNV vorig jaar november al aankondigde: "voor koopkracht en echte banen". Dit is een mooi voorjaarsgeluid uit de vakbeweging. Maar als we kijken naar de loonachterstand die de afgelopen jaren is opgelopen, naar de nog steeds stijgende massawerkloosheid, naar de flexibilisering van het werk en naar de afbraakpolitiek van de regering Rutte/Samsom, dan zullen de bonden hun acties sterk moeten verbreden en verharden. Het blijft tot nu toe veel te veel bij versnipperde, korte acties voor beperkte eisen. Alleen al omdat het in sommige sectoren, zoals de zorg, moeilijk is om harde en langdurige acties te voeren die niet ten koste gaan van patiënten of bewoners, is verbreding van de solidariteit hard nodig.
Om verbeteringen van de cao
De verschillen tussen arm en rijk nemen toe in ons land. En zelfs voor mensen die nog werk hebben, is het vaak een leven in armoede. Dat geldt bijvoorbeeld voor de schoonmakers. Of voor veel zzp'ers. Of voor mensen met dubieuze, onzekere flexcontracten. Niet voor niets zei de president van het schoonmakersparlement Khadija Tahiri: "Het enige wat we willen, is genoeg geld om onze gezinnen te onderhouden en doorbetaald te krijgen als we ziek zijn."
Dat is toch bepaald geen gekke eis, hoewel de bazen dit al snel weer 'wereldvreemd' noemen. De schoonmakers hebben afgelopen jaren laten zien dat zij lang en stevig actie kunnen voeren, als het nodig is.
Het actiecomité van de vrachtafhandelaars van Aviapartner Cargo (APC) op Schiphol besloot de staking voor onbepaalde tijd te verlengen, omdat de mensen daar "geen enkele beweging van de kant van de directie zien om tegemoet te komen aan de eisen van de werknemers voor een betere cao". Ook hun collega's van Aviapartner in Brussel overwegen te gaan staken, omdat daar banen dreigen te verdwijnen. De mensen van APC eisen teruggave van hun atv-dagen, een loonsverhoging van drie procent, meer zeggenschap over hun roosters en de verbetering van de positie van uitzendkrachten. De bazen van APC willen vasthouden aan een slechte cao die alleen met een kleine vakbond (de Unie) is afgesloten. Dit is een terugkerend patroon in ons land de laatste tijd en een duidelijke poging om de positie van de grootste bonden te verzwakken.
De leden van de FNV bij Tata Steel zijn vorige week - na het voeren van acties - akkoord gegaan met de nieuwe cao. Maar de onderhandelaar van FNV Bondgenoten en de kaderleden van de bond bij Tata "houden zorg voor de toekomst". Daar lijkt ook alle reden toe. Positief was dat de stakers bij Tata solidariteit ontvingen van het FNV Ledenparlement, Abvakabo Post NL en FNV Schoonmaak. Zij schreven aan de stakers: "Het heeft er alle schijn van dat de werkgevers in Nederland de aanval hebben geopend op verworven arbeidsvoorwaarden, waaronder de toeslagen voor onregelmatig en belastend werk. (…) Dit is niet alleen het gevecht van de werkers bij Tata Steel, dit is een gevecht van de gehele Nederlandse vakbeweging."
Op 18 maart vonden op maar liefst 250 plekken in Nederland acties plaats voor goede zorg en voor een goede cao in de zorg. Ook hier hebben de bazen van werkgeversorganisatie Actiz een slechte cao afgesloten met enkele kleine bondjes en is Abvakabo FNV daarvan uitgesloten. Bij de actie in Den Haag waren ook medewerksters van Sensire die een overwinning hadden geboekt in de thuiszorg. Het is wel heel treurig om te zien dat Abvakabo bij de acties nog steeds met droge ogen de 'steun' van de PVV accepteert.
De volgende actiedag in de zorg is gepland voor 17 april.
De cao van de gemeenteambtenaren is al meer dan een jaar geleden afgelopen! En de ambtenaren zijn een gemakkelijk doelwit voor de regering om haar bezuinigingen uit te voeren. Eind februari van dit jaar hebben Abvakabo FNV, CNV Publieke Zaak en de bond CMHF (midden en hoger personeel) een ultimatum gesteld. De gemeenten krijgen er steeds meer taken bij, zonder het bijbehorende geld. De gemeenten reorganiseren voortdurend en de ambtenaren zitten al jaren op de nullijn. Het is dus de allerhoogste tijd dat er in deze sector acties van de grond komen.
Actieplan tegen werkloosheid
De nog steeds oplopende massawerkloosheid –-en tegelijkertijd de afbraak van sociale zekerheid en pensioenen en de zogenaamde hervorming van de arbeidsmarkt - holt de kracht van de vakbeweging uit en is bovendien een voedingsbodem voor racisme. De vakbonden zullen snel een actieplan tegen de werkloosheid moeten ontwerpen. Daarbij zullen ze ook de oude eis van arbeidstijdverkorting met behoud van loon uit de mottenballen moeten halen. Een 32-urenweek zou moeten gelden als een voltijdbaan.
Het is in het belang van de gehele arbeidersbeweging om brede actie te voeren tegen de sloop van de sociale werkvoorziening en de bijstand. En tegen de steeds vaker voorkomende huisuitzetting van mensen die hun woonkosten niet meer kunnen opbrengen.
Het is goed dat de vakbeweging ook opgeroepen heeft voor de antiracisme demonstratie van zaterdag 22 maart jongstleden. Maar de strijd tegen discriminatie en racisme en voor gelijke rechten van buitenlandse en Nederlandse arbeiders en arbeidsters moet ook op de werkvloer gevoerd worden.
Ook prima is dat de vakbeweging heeft opgeroepen voor de Europese vakbondsdemonstratie van 4 april in Brussel. Een breed Europees vakbondsfront is hard nodig tegen alle aanvallen van het internationale kapitaal, de Europese regeringen en de bureaucraten uit Brussel. De recente beperkte acties van de vakbeweging laten zien dat mensen wel in actie willen komen, als de bonden de zaken goed organiseren en met duidelijke eisen komen. Alleen met massale acties kunnen we de reorganiserende en kwakkelende vakbeweging nieuw leven in blazen.
|