Een walgkreet

De sociaaldemocraat

Rob Lubbersen

De sociaaldemocraat: Voor deze klus reken ik tien euro. Voor minder doen we geen zaken!
De baas: Dan doen we geen zaken.

De sociaaldemocraat: Ho, ho, ho. Niet zo snel. U kent me toch. Als ik tien euro vraag, dan weet U dat ik met pakweg vijf ook wel genoegen ga nemen. Kom op! Vijf euro en dan zeur ik nergens meer over. Voor minder kan ik het echt niet doen.
De baas: Vijf euro? Je kunt me wat. Heb ik niet. Heb ik er niet voor over. Gaat niet door.

De sociaaldemocraat: Nou zeg, dat is wel vervelend. Uh, uh, wat wilt U dan betalen voor deze klus?
De baas: Andere uitgaven in acht nemend en de Markt beschouwend, ben ik bereid drie euro te bieden. Eindbod. Take it or leave it.

De sociaaldemocraat: Oeps. Dat is wel zeven euro minder dan ik vroeg. Maar het is ook drie euro méér dan niks! En we zijn per slot van rekening altijd realist en tot een compromis genegen. Deal!
De baas: Wacht! Bij nader inzien wil ik er nog even over nadenken. Nog even wat vrienden raadplegen. Ik geef je een inspanningsbelofte, maar ik zeg niks toe! Je zult me moeten vertrouwen.
De sociaaldemocraat: U bent de baas....

Overdreven? Een karikatuur? Neem dan svp even contact op met de Algemene Onderwijsbond (AOb). Dan geven ze U de bijpassende bedragen. Ongeveer honderd miljoen maal de bovenstaande. En vertellen ze U over de inzet van de Partij van de Arbeid (PvdA) voor de onderwijssalarissen. En leggen ze U uit waarom ze dus toch gaan staken. En waarom er van de PvdA steeds minder overblijft.