Ingezonden
Macron - president na Franse verkiezingen – 7 mei 2017Langere werkweek, meer deeltijdarbeid, minder ondernemerslasten - Vrijheid, gelijkheid, broederschapMaurice Ferares Dat Marine Le Pen geen president van Frankrijk is geworden, is een goede zaak. Net als in 2002, toen haar vader – de beruchte racist Jean-Marie Le Pen, kandidaat was tegenover de zittende president Jacques Chirac, hebben miljoenen Fransen gedacht en gezegd: beter een oplichter dan een fascist ("mieux un escroc q'un fascho"). Macron, ex-bankier en minister van Economische zaken in de vorige regering van François Hollande, heeft nogal het één en ander in petto voor het werkende volk. Zijn Vrijheid Gelijkheid en Broederschap, de leus van de bourgeoisie uit de Franse revolutie in 1789 tegen de adel en de katholieke geestelijkheid, heeft hij vertaald in langere arbeidstijd, meer deeltijdwerk en verlaging van de lasten voor de ondernemers. Dat laatste is uiteraard het belangrijkste voor de sociaalliberaal Macron om de steun van de ondernemers blijvend te maken. Media kandidaat
Tegen verlenging van de vijfdaagse werkweek zal ongetwijfeld fel verzet komen van de werkenden die voor de vijfdagenweek zwaar hebben moeten vechten. De media meldden al dat de vakbeweging ongerust is over het program van Macron. Wie en wat die vakbeweging is, werd niet vermeld.
Als onbekende kandidaat heeft Macron veel gehad aan de gunstige berichtgeving over hem in de kranten en andere media. De kandidaat van de media is de kop van een artikel van Marie Benilde in Le Monde Diplomatique van mei 2017. Daaronder: Emmanuel Macron is gemaakt om te dienen. KolonialismeEen citaat uit Le Monde van 4 mei 2017 over Macron: Als voormalig vicesecretaris generaal van het Elysée [paleis van de president] heeft hij een hoop ervaring opgedaan als sherpa van Hollande bij de voorbereiding van de G7 en G20, alsmede van topbijeenkomsten tijdens de Griekse crisis. Gedurende de tijd dat hij minister van Economische Zaken was, heeft hij zijn ervaring kunnen verrijken en zeker ook de inhoud van zijn adressenboekje. Demagogie is Macron niet vreemd. Tijdens een bezoek aan Algerije in november 2016 zei hij: kolonialisme is een misdaad tegen de mensheid. Een uitspraak die in Frankrijk nogal wat stof heeft doen opwaaien. Twijfel over het feit of Macron wel of niet meende wat hij zei, is zonder meer gerechtvaardigd. De eerste demonstratieMacron heeft aangekondigd de Europese Unie te willen hervormen en de samenwerking van de landen daarin te versterken. Na de aankondiging van de Brexit en de aanwezigheid van een soortgelijke tendens bij een deel van de Franse bourgeoisie vonden andere ondernemers het gewenst stappen te ondernemen om de eenheid van het kapitaal in Europa te verzekeren. Daarbij komt dat het Franse grootkapitaal een verbond met Duitsland heel belangrijk vindt tegenover de Amerikanen. En dat is natuurlijk ook zo. Daar is hij voor gekozen. Vandaar die uitspraken van de sociaalliberaal Macron over Europa die hem schouderklopjes van de ondernemers opleveren en nog wel het één en ander meer. Hollande heeft een dergelijk verbond nooit tot stand kunnen brengen. De geweldige steun die Macron van de rechtse pers ondervond en de vele faciliteiten die hem geboden zijn, bevestigen dat.
Het bezoek aan Merkel op 16 maart 2017 in Berlijn was zijn tweede uitstapje naar Duitsland in korte tijd. Hoe de ontwikkelingen in Frankrijk ook zullen zijn, één ding is zeker: als Macron zijn program met de drie genoemde punten wil doorzetten, zal hij er hard voor moeten vechten. Op 8 mei, de dag na de presidentsverkiezing, vond in Parijs al de eerste antikapitalistische protestdemonstratie plaats tegen zijn plannen om de arbeidswetgeving open te breken. Iets wat volgens de linkse ex-presidentskandidaat Mélenchon tot een sociale oorlog leidt. 
|
Het was de sociaaldemocratische president François Mitterrand die in 1985 aan het bewind was gekomen en een jaar later de vijfdaagse werkweek invoerde. Wat er sociaal is aan verlenging van de werkweek en vermeerdering van deeltijdarbeid, door Macron voorgesteld, is moeilijk te begrijpen. De opvatting dat de vrijheid, gelijkheid en broederschap bedoeld was voor het hele Franse volk, was bedrog. De leuze was alleen bedoeld voor kapitalisten. Dat het volk in de straten tegen de feodale krachten vocht, vond de nieuwe derde stand - de ondernemers - wel best. Ze beschouwden de leden van het volk niet als hun gelijken. Tot heden is daar geen verandering in gekomen, dat leren de plannen van Macron.