IMF, halfjaar verslag 2017, adviseert komende regering

Werknemer verliest het wereldwijd van het kapitaal

Maurice Ferares

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) schreef onlangs in zijn halfjaarverslag (World Economic Outlook): Het aandeel van werknemers in het nationaal inkomen daalt in de hele wereld. Zij die kapitaal bezitten, krijgen daarentegen een groter deel van het nationaal inkomen. (NRC 12 april 2017) In de westelijke industrielanden daalt het aandeel van de factor arbeid in het nationaal inkomen al sedert het midden van de jaren zeventig van 55 naar 51 procent.

Volgens het IMF betekent dit dat de loonstijging van de werkenden de groei van hun arbeidsproductiviteit niet bijhoudt. De daling van het aandeel arbeid in het nationaal inkomen gaat gepaard met inkomensongelijkheid. Het IMF noemt daarvoor als oorzaken: verplaatsing van productie naar lagelonenlanden, automatisering van de productie en afkalving van de vakbeweging.

Statistiek is politiek

Helaas bevat al deze informatie geen feiten over de verhouding tussen de kapitalisten en de rest van de bevolking. Al die mensen die buiten het arbeidsproces zijn gegooid en noodgedwongen zzp'er zijn, blijven in de statistieken van het IMF ongenoemd. Ook de miljoenen die onder de armoedegrens moeten leven, komen niet in de cijfers voor. Alleen al in Nederland zijn dat, wanneer de alleenstaanden worden meegerekend, meer dan drie miljoen mensen. Daar gaat deze statistiek niet over, zal een gebruikelijke tegenwerping zijn. Maar statistiek is politiek, er is een grote keus om gegevens af te stoffen en op te poetsen al naar gelang de politieke wens van degenen die de statistiek toepast.

Knot: lastenverlichting

Interessant is het meningsverschil tussen het IMF en de Nederlandse Bank over wat een nieuwe Nederlandse regering op financieel gebied zou moeten doen. Het IMF stelt: Een nieuw kabinet in Nederland moet proactief de substantiële ruimte in de begroting gebruiken om de economische groei in de toekomst veilig te stellen. Na dit gezegd te hebben, komt de aap uit de mouw en vervolgt het IMF met: Ook de lasten kunnen omlaag, vooral die op arbeid, om de werkgelegenheid te stimuleren.
Minder lasten voor de ondernemers zal geen vergroting van het aandeel van de arbeiders in het binnenlandse product opleveren, maar uitsluitend meer winst voor de couponknippers. Dat is het belangrijkste doel van het IMF, ondanks dat het fonds in zijn halfjaarrapport over 2017 vaststelde dat al sedert de jaren zeventig het aandeel van de factor arbeid in het nationaal inkomen wereldwijd is verminderd. President Knot van de Nederlandse Bank DNB is het niet met het IMF eens. 'Ons ben suunig'. Hij wil een buffer opbouwen van overschotten op de staatsbegroting. (Nederland had in 2016 op de begroting een overschot van 0,3 procent.) Knot ziet ruimte voor lastenverlichting in 2017 van tussen de 3,4 en 6,8 miljard euro. (NRC 5 april 2017)

734.000 huishoudens

Het Centraal Bureau voor de Statistiek (16 mei 2017) meldde dat ruim één op de tien huishoudens vorig jaar moest rondkomen met maximaal 1.020 euro per maand voor een alleenstaande en 1.920 euro voor een gezin met twee kinderen Dat komt neer op 734.000 huishoudens. Dat was iets meer dan in 2013, ondanks 'de aantrekkende economische groei' waarover de regeringspartijen hun mond vol hebben. Hebben zij geen recht op lastenverlichting? Kan dat niet af van de miljarden die de regering overhoudt? En degenen die bij V&D en Blokker en al die andere bedrijven de deur uit zijn gegooid, behoren zij niet tot het Nederlandse volk?

Het zou niet onmenselijk zijn, wanneer al die arbeiders die voor een hongerloon werken om hun baan niet te verliezen minder belasting zouden betalen en de miljonairs en miljardairs wat meer over de brug zouden moeten komen. Ligt het niet op de weg van de vakbeweging voor die doelen een actieprogram op te stellen en uit te voeren? Vooral dat laatste is van belang. Niet alleen praten, ook doen. Dan lopen morgen niet weer duizenden leden weg.