nr. 100 maart 2001 |
Solidariteit
Commentaren"Mijn vriend is het niet"In het begin was er de vriendschap van Hans en Marcel. Een hechte band die voornamelijk gesmeed is aan het culturele front. Een soort oudere broer, slimmer ook en politieker. Bedrijfsbezetting en geboorte liepen door elkaar heen. Mijn protestdienst was vrij uniek en werd op een uitzonderlijke manier door Hans gesteund. Het persoonlijke en politieke liepen onvoorstelbaar logisch in elkaar over. Vanzelfsprekend, vond hij, dat zijn geesteskind Solidariteit bij onze drukkerij ten doop gehouden werd. En even logisch vindt hij dat nummer 100 ook bij Salsedo van de persen rolt. "Mijn vriend is het niet", zei mijn moeder, die jaren lang de administratie deed, als ze de betalingsherinnering de deur uit deed. Nou mijn vriend is het wèl, en daar ben ik trots op. Marcel Rensen (Drukkerij Salsedo) Labor NotesAls maandelijks tijdschrift kiest Labor Notes - sinds 1979 uitgegeven in Detroit - voor de vakbeweging en voor de arbeid(st)ers. Daarmee bereiken we 10.000 vakbondsactivisten onder de leus 'breng beweging in de beweging'. Wij werken aan de opbouw van de internationale arbeidersbeweging en staan voor een krachtiger strijd voor de verdediging en uitbreiding van de rechten van hen die het echte werk doen. Labor Notes schrijft over de actualiteit van de vakbeweging vanuit een 'rank-and-file' perspectief met artikelen die afkomstig zijn uit de bedrijfspraktijk en vaak door arbeiders geschreven. We geven veel aandacht aan hun interacties met de ondernemers en met de bonden. In Labor Notes spreken arbeiders zich uit zonder tussenkomst van ondernemers of vakbondsbestuurders. Nadrukkelijk pleiten wij voor een grotere bondsdemocratie en voor de democratische controle van de leden op hun vakbonden. Slechts lang die weg kan de strijd van de vakbonden versterkt worden. Onze talen zijn dan wel verschillend, onze boodschap is gelijk, onze strijd is dezelfde. We hopen jullie weer gauw te ontmoeten. Leah Samuel (redactie Labor Notes) Rijk bezitHet blad Solidariteit is een rijk bezit in deze tijd van geestelijke armoede. De tijdgeest is uit de fles. De beursberichten zijn belangrijker dan de arbeid. Consumeren is belangrijker dan genieten. In de politiek en de pers is napraten belangrijker dan discussiëren. Geld uitgeven is belangrijker dan de welvaart verdelen. In de vakbond vindt de bestuurder zichzelf belangrijker dan de leden. De tijdgeest die zoveel wensen vervult, maakt niet gelukkiger, alleen hebberiger. Terwijl kinderen en ouderen worden verwaarloosd in het onderwijs en de zorg. Laten we samen de tijdgeest terugjagen in de fles. Voor een sociaal intelligente wereld. Hans Goosen (voorzitter FNV afdeling Rotterdam en voorzitter FNV Bondgenoten woonafdeling "de Rotte") HorzelSolidariteit hield je altijd scherp. Het zat je in je nieren en het zorgde ervoor dat je in ieder geval regelmatig geprikkeld werd, en bleef, om na te denken over de koers van de vakbeweging en over je eigen opstelling daarin. Je was het ook vaak oneens met de analyses en de keuzes die ze maakten voor het te voeren beleid, maar binnen een strijdbare vakbeweging heb je een horzel nadrukkelijk nodig. Geluk gewenst en veel succes. Johan Stekelenburg (de vorige voorzitter van de FNV) ExpressDe "express, blad voor bedrijven- en vakbondswerk" deelt in de trots op het honderdste nummer van Solidariteit. Ook de express, volgende jaar de veertigste verjaardag, kan op een lange en bewogen traditie terugzien waarin veel veranderd is. Zoals de overgang van 'normale arbeid' naar 'genormaliseerde arbeid', waarin de arbeidsvoorwaarden steeds meer in de verdrukking komen. Of de voortdurende ontwikkeling van nieuwe ondernemersstrategieën of de hernieuwde invoering van zeer oude. Of de 'sociale partners' die hun rollen opnieuw definiëren of in oude terugvallen. Maar ook, hoe nieuwe strategieën tegen de 'oude ellende' van de loonarbeid ontwikkeld moeten worden, of oude inzichten in herinnering gebracht. Ook express probeert met de tijd mee gaan, zonder met de stroom mee te drijven. Eén ding verandert er bij dit alles echter niet: de noodzaak van een kritisch en open forum voor debatten over zelfbepaalde aanzetten, strategieën en perspectieven tot bevrijding in en van de loonarbeid. Hier bij ons en in Nederland. We hopen dat Solidariteit nog vele jaren elke twee maanden in onze 'Postfach' valt! Redactie express SnijvlakHet belang van Solidariteit? Om vanuit een progressief perspectief tot structurele maatschappelijke veranderingen te komen, heb je twee dingen nodig: politieke scherpte (een analyse die hout snijdt) en steun vanuit brede lagen van de bevolking. Het gros van de maatschappijkritische organisaties en initiatieven (inclusief mijn eigen organisatie) heeft het eerste wel, maar het tweede niet. Vanuit dit perspectief vind ik het belangrijk dat Solidariteit opereert op het snijvlak vakbeweging/actiebeweging. De recente acties bij de Spoorwegen en de onvrede binnen de publieke sector maken het belangrijk om belangenbehartiging te combineren met politieke strijd. Dat moet ertoe leiden dat de markt uiteindelijk democratisch gecontroleerd en aangestuurd wordt. Solidariteit kan daar op zijn werkterrein potentieel een belangrijke bijdrage aan geven. Hans van Heijningen (XminY Solidariteitsfonds, Attac-Nederland) DoorgaanVerbonden met de arbeidersbeweging, kritisch ten opzichte van de vakbeweging. Zo ken ik Solidariteit; het blad en de discussies met de kring van betrokkenen erom heen. Verder kijkend dan de waan van de vakbondsdag, maar met oog voor de realiteit van de maatschappelijke verhoudingen. In de beschouwingen en discussies wordt het vakbondsbeleid gewogen, en vaak terecht te licht bevonden. Het is waardevol de kritische benadering van Solidariteit te blijven horen en lezen. Juist vanwege die waan van de dag, waar de vakbond te makkelijk in blijft hangen. Vakbondskader en bestuurders hebben baat bij de ontmoeting met Solidariteit. En kunnen profiteren van deze kritische reflectie op hun doen en laten. Dick de Graaf (bestuurder FNV Bondgenoten) Dankbaar gebruikDe laatste twee jaar ben ik niet meer (politiek) actief, omdat ik geen energie meer over heb na mijn werk. Helaas. Gelukkig is een blad als Solidariteit altijd in beweging. In de beginjaren sloten mijn activiteiten en de inhoud van het blad naadloos op elkaar aan. Solidariteit verschafte mij de motivatie om actief te blijven. Nu maak ik nog steeds in mijn onderwijspraktijk dankbaar gebruik van de informatie en standpunten die het blad naar voren brengt. Steeds minder gebruiken studenten een dergelijke 'informatiebron'. Des te leuker is het ze er op te wijzen. Ik verheug me op de volgende nummers en ik ben blij dat ik van dichtbij de geboorte van het blad heb meegemaakt. Janneke Hoogenkamp (Aob) |