Solidariteit, Vrouwen voor Vrede en BIVAK

Totale kernontwapening nog steeds geen feit

Een beetje verbaasd was ik wel, toen de redactie van Solidariteit mij vroeg iets in het jubileumnummer te schrijven. De relatie werk/loon bestaat niet meer voor mij, en ik heb geen abonnement op het blad ... Mijn eerste reactie was de laatste nummers van Solidariteit te lezen. Boeiend!! Veel herkende ik. De artikelen over globalisering en de deling tussen rijk en arm zouden zo in ons - Vrouwen voor Vrede - blad hebben kunnen staan. Veel raakvlakken. Bij de Euro-top in 1997 in Amsterdam kwam ik Solidariteit tegen en liepen we gezamenlijk te hoop. Een intensief contact was er ruim tien jaar eerder, na het besluit van onze regering in Woensdrecht kruisraketten te plaatsen.

Ondanks de massale demonstraties in Amsterdam en Den Haag, het volkspetitionnement en grote maatschappelijke beroering kwam de toenmalige regering op 'democratische' gronden tot dit besluit. Dit deed voor velen de deur dicht.

Een Breed Initiatief voor Verdergaande Acties tegen Kruisraketten werd opgericht. In dit BIVAK leerde ik Solidariteit goed kennen. Samen verzetten wij ons tegen dit besluit dat tegen de zin van velen was genomen. Met veel mensen werden acties gevoerd bij bedrijven die aan Woensdrecht leverden. Er was een grote manifestatie op het Malieveld, waar soldaten, jongeren, vakbondsleden, vrouwen en vredesactivisten hun woede uitten over beslissingen 'over, maar zonder ons'.

31.000 Geregistreerde kernwapens

In 1987 wordt het middellange draagsysteem voor kernwapens met een bereik van 500 tot 5.000 kilometer afgeschaft. De kruisraket komt te vervallen. BIVAK heft zich op.

Een begin van kernontwapening is gemaakt. Als in 1989 de Muur valt, beginnen staten hun kernwapens af te bouwen, te ontmantelen. De 69.000 van het jaar 1969 moesten in 2000 teruggebracht zijn tot 31.000. Inderdaad een vermindering, maar dat betekent wel dat de wereld nog steeds met 31.000 geregistreerde kernwapens zit opgescheept. Een kernwapen dat geen enkel probleem oplost. Misdadig tegenover bevolking en militairen. Misdadig tegenover volgende generaties die geconfronteerd worden met misvormingen, ernstige ziekten en een vervuilde grond. De bommen op Hiroshima en Nagasaki zijn knikkers in vergelijking met de voetballen die nu klaar liggen.

Aanvankelijk dienden de kernwapens als afschrikking en verdediging. Het huidige beleid van de NAVO echter, rust op het volgende strategisch concept: "De NAVO heeft het recht om als eerste kernwapens in te zetten."

Wat betekent dit voor Nederland? Nederlandse piloten, hiervoor speciaal opgeleid, moeten met Amerikaanse kernwapens vanaf Nederlands grondgebied met F 16's opstijgen en de bommen daar droppen waar de NAVO ze wil hebben. Als dit bevel wordt gegeven, is geen enkele inspraak meer mogelijk. En geen weg terug.

Protesten gaan door

Kunnen wij dit massavernietigingswapen accepteren, vragen over de hele wereld mensen zich af. Nee, dat kan niet. Over de hele wereld zijn er protesten van burgers en beroepsgroepen. Een greep uitspraken:

* Het Internationaal Gerechtshof, toch niet bepaald een groep relschoppers: "Kernwapens zijn met geen enkel wapen te vergelijken"; staten moeten komen tot algehele nucleaire ontwapening.

* Artsen: "De medische wetenschap staat machteloos bij een kernramp."

* Zelfs generaals geven het advies: "Schaf kernwapens af."

* Een onafhankelijke commissie, waarin veel Nobelprijswinnaars: "Ieder gebruik van kernwapens is catastrofaal."

Daarnaast worden de acties gewoon voortgezet. Zo zijn er de laatste twee jaar veel acties gevoerd die "openheid en inspraak" tot doel hebben. In Volkel, waar de kernwapens liggen, klimmen vredesactivisten over de hekken. Ze WILLEN gearresteerd worden om in de rechtszaal hun verhaal kwijt te kunnen. De laatste keer werden er 55 mensen gearresteerd, slechts 15 kregen een dagvaarding. Zo wordt de publiciteit getemd.

Ieder jaar worden er duizenden handtekeningen naar regering en parlement gestuurd. Met heel veel moeite komt er een gesprek met parlementariërs. Een uitgebreid debat in de Tweede Kamer blijft uit.

Landen waar andere - biologische en chemische - massavernietigingswapens opgeslagen liggen, worden geïnspecteerd. Maar de kernwapens worden niet gecontroleerd. Zogenaamde burgerinspecteurs namen deze taak op zich en drongen tot de legerplaats door. De inspectie leverde veel geheime gegevens op. In de Tweede Kamer werden hierover echter geen vragen gesteld.

En tot slot de actie van 4.100 eisers die een proces tegen de staat voeren. Ze hebben de rechter gevraagd te verklaren dat medewerking van Nederland aan de inzet van kernwapens onrechtmatig is.

Wat is het standpunt van de Nederlandse regering?

Zij tekent, evenals vele andere staten, verdragen waarin staat dat kernwapens afgeschaft moeten worden. Een tijdstip wordt niet genoemd, ook niet wanneer de afschaffing begint. Dit irriteert me geweldig. De stem van de burger wordt niet gehoord. Ik zal me blijven verzetten.

De wetenschap dat op vele fronten gewerkt wordt, stimuleert me. Dus zullen we elkaar zeker weer tegenkomen.

Tera Fopma (Vrouwen voor Vrede)

Voor meer informatie: terafv@xs4all.nl

Tekening (11 kb)