welkom
edities
inhoud

Redaktioneel

Breng verband in de ploeg

De havenarbeiders in Rotterdam hebben er acht weken stakingsakties op zitten. Voorlopig hebben de havenbaronnen hun plan om 350 mensen te ontslaan in de stukgoedsektor er niet doorheen kunnen krijgen. Maar op 7 mei zal de rechter van de Ondernemingskamer van het Gerechtshof in Amsterdam opnieuw uitspraak doen of die ontslagen kunnen doorgaan. Volgens het Van der Louw-akkoord zouden de havenwerkgevers met cijfers op tafel moeten komen over de vermeende negatieve ontwikkeling van de goederenstroom in de rotterdamse haven. Tot nu toe hebben zij dat achterwege gelaten. Zeer waarschijnlijk omdat de cijfers 350 ontslagen niet noodzakelijk maken. De werkelijke reden voor die ontslagen ligt dan ook veel meer in de wens van de ondernemers om hun bedrijfskosten omlaag te brengen zodat de winsten voldoende kunnen stijgen.

Met 350 ontslagen als stok achter de deur hopen zij konsessies los te krijgen op het gebied van de flexibele inzetbaarheid en beschikbaarheid van de bootwerkers. Uiteindelijk willen zij hun dure haveninstallaties permanent bemand zien als er een schip voor de kant ligt. Dat betekent dat zij streven naar een volkontinu-dienst als het druk is. Als er geen schepen zijn mogen de havenwerkers naar huis, liefst met een werkloosheidsuitkering op kosten van de gemeenschap. Dat betekent dat er door het laten uitvoeren van meerdere funkties door één persoon en door mensen alleen te laten werken als er werk is, er nog minder havenarbeiders nodig zijn. Zo wordt flexibilisering een voorwaarde voor nog meer ontslagen. Elke toegeving van de kant van de vakbeweging op deze weg is daarom levensgevaarlijk. En helaas zijn er in allerlei sektoren al veel konsessies op dit gebied gedaan. Daarom is het van zeer groot belang voor de verdere ontwikkeling van de vakbondsstrijd in Nederland als de ondernemers in de rotterdamse haven een halt wordt toegeroepen. Bij Coberco werd jammer genoeg pas na afloop van de gedeeltelijk gewonnen staking een verband gelegd met de akties in de rotterdamse haven. Op de manifestatie in de Doelen ter ondersteuning van de havenakties werd andersom ook geen verbinding gelegd. Bestuurders van de Vervoersbond FNV in Amsterdam gebruikten tot nu de vredesplicht in het kader van de CAO als argument om solidariteitsakties in de amsterdamse haven niet te stimuleren. Toch is de belangstelling en ondersteuning vanuit alle vakbondshoeken en -gaten groot, getuige de stapels solidariteitsverklaringen in het rotterdamse aktiecentrum. Het wordt tijd dat het FNV-Magazine gebruikt gaat worden waarvoor het is: informatie geven over de vakbondsstrijd in de rotterdamse haven en solidariteit stimuleren vanuit de hele FNV.

Op onze vijfde lezerskonferentie, een kleine mijlpaal in het bestaan van Solidariteit, bleek weer eens hoe de vakbondstop zich verschuilt achter de huidige politieke verhoudingen en de defensieve positie waarin de vakbeweging verzeild is geraakt. Vanuit die argumentatie wordt nu door de FNV-leiding bereidwillig met Lubbers en de ondernemers meegedacht over een eventueel 'sociaal konvenant', inklusief loonmatiging. De amsterdamse ambtenaren hebben laten zien welk sociaal konvenant er nu moet komen: met een hecht georganiseerde en radikale aktie in grote eensgezindheid je tanden laten zien. PvdA-wethouder Jonker bleek meer verstand te hebben van verzekeringen dan van een goed arbeidsvoorwaardenbeleid voor zijn ambtenaren. Waarschijnlijk geïnspireerd door voorbeeld uit het buitenland maakten de gemeentewerkers in Amsterdam massaal en hard duidelijk dat het water van het IJ hen tot de lippen stond. Hun aktie laat zien dat er nog steeds wat te winnen valt. Als maar vasthoudend, massaal en eensgezind het bijltje voor onbepaalde tijd erbij wordt neergegooid.

De redaktie (april 1987)