welkom
edities
inhoud

Redaktioneel

Hartekreet

De nieuwe wereldorde en Europa '92 lijken vergeten, of passen daarin juist de onbegrijpelijke onmenselijkheden - geweld, honger, dood - die de afgelopen maanden het wereldbeeld en dus het tv-scherm bepalen? Af en toe is het even slikken om de koncentratie op te brengen voor het vakbondswerk en dat is voor ons ook een blad maken. We weten wat we doen en waarvoor, maar uitgemergelde volwassenen en kinderen ridikuliseren Koks cijfers achter de komma, de 'vergissing' van de stennes over de WAO en het struktuurdebat van de FNV.

Maar goed, er ligt een nieuw nummer van Solidariteit. Zonder aandacht voor Koks nieuwe staatslening, de onzin van de WAO-explosie en het waterhoofd van de FNV. We hebben opnieuw gekozen voor de andere werkelijkheid. Niet die van het centraal overleg op ongrijpbare hoogte, ook niet die van de frauderende bankdirekteuren en de eindeloze voorspellingen van het Centraal Plan Buro. En ook Philips, Fokker en Hoogovens laten we even rusten. Hoewel ..., we hebben het in dit nummer vooral over de ingrijpende wijzigingen in de organisatie van de arbeid en het gebruik van onze arbeidskracht. Dat voltrekt zich ook op wereldschaal, met Japan als laboratorium. En uiteraard hebben we het over de magere reakties op die ontwikkelingen van de nederlandse vakbeweging.

We doen dat regelmatig, misschien wel tot vervelens toe. Dat laatste geloven we eigenlijk niet, als we nog even terugkijken op de aktiviteiten rond ons nummer 50. Over de aandacht van abonnees voor Solidariteit en haar inhoud zijn we best tevreden. Het is zonder meer stimulerend om te midden van zowel vertrouwde als onbekende gezichten op het slotdebat van de konferentie nog een kollega van het amerikaanse Labor Notes aan te treffen, die vrouwen van de Pergamon 23 en een groep russiese vakbondsleden die even langskwamen, na met behulp van TIE onder andere in Engeland gepleit te hebben voor een onafhankelijke vakbeweging.

Deze tevredenheid brengt ons ook, het is tenslotte een nieuw seizoen, tot een hartekreet.
Lezers en lezeressen, Solidariteit is geen exklusieve klus van de redaktie en redaktieraad! Goed, we hebben daarin een specifieke taak op ons genomen en doen dat met ernst en liefde, maar het bestaansrecht van Solidariteit ligt bij jullie betrokkenheid. Er is overigens geen enkele reden om te klagen over jullie medewerking om Solidariteit van zinnige artikelen te voorzien. Integendeel. Maar het voortbestaan van Solidariteit en de uitbreiding van de invloed van het blad en de andere aktiviteiten zijn ook jullie verantwoordelijkheid.
Misschien vragen jullie je af, wat moeten we met die hartekreet die wel een open deur lijkt. Dat is wat ons betreft heel simpel. We beschikken niet over een professioneel apparaat, daar is geen geld voor en misschien willen we dat ook helemaal niet. Abonnees komen binnen via abonnees. Werf dus allemaal één abonnee. Een kollega, vriendin of vriend, een FVN- of bondsafdeling, een ondernemingsraad of bedrijfsledengroep. Graag!

Redaktie

Kader

Hoogovens en japanisering