okt 1996
Felicitaties
Vlissingen
Bij deze dan. Een felicitatie aan lezers, lezeressen, abonnees, redaktieraad en vooral de redaktie van Solidariteit met nummer 75. Uit Vlissingen, waar in ons vakbondskantoortje bij de Schelde het definitieve besluit tot de oprichting van het blad is genomen.
In een tijd dat de scherpste kanten van het kapitalisme weer goed zichtbaar en merkbaar worden en de vakbonden hierop (nog) geen afdoende antwoord hebben, is het prettig te weten dat kritiese en strijdbare vakbondsleden zich rond Solidariteit scharen.
In ieder nummer van Solidariteit staan wel artikelen, analyses en diskussies die ons kunnen inspireren de strijd voor de belangen van loon- en uitkeringsafhankelijken in ons dagelijks (vakbonds)werk weer aan te gaan. Bij een 'jubileum' hoort een passend kado, in dit geval een nieuwe abonnee.
Geert Meijering (Industriebond FNV)
Moed
"Vijfenzeventig nummers van Solidariteit." De moeite waard een gelukwens uit te spreken. Zo staat de eerste lezerskonferentie, juni 1984, met een spreker als Ernest Mandel me nog levendig bij. Beleid, moed en opbouwende kritiek zijn de pijlers. Dat moet zo blijven
Fernanda van Hamers veld (AbvaKabo)
Bijtanken
En dat Solidariteit een nog langer leven beschoren mag blijven. Van harte gefeliciteerd met nummer 75. Het is best heel bijzonder dat, zeker in deze tijd, een krities en onafhankelijk blad met alles er omheen kan blijven voortbestaan zonder mee te gaan in de maalstroom van het marktdenken. Solidariteit, en dan bedoel ik niet het blad, lijkt wel een antiek begrip te worden. Als gastheer in het buurthuis waar jullie in Amsterdam iedere maand bijeenkomen, maak ik de waarde van het vakbondskafee al geruime tijd mee. Zeer afwisselend en ik kan bijtanken. Vooral doorgaan!
Frits Gerver (gastheer amsterdams vakbondskafee)
Werk genoeg
Het vakbondskafee Solidariteit Den Haag feliciteert allen die met het blad Solidariteit te maken hebben, met het vijfenzeventigste nummer!
Helaas moeten we konstateren dat het begrip 'solidariteit' in de vakbeweging steeds meer plaatsmaakt voor 'individualisering'. Werk genoeg dus voor het blad en de vakbondskafees.
Wij blijven aktief in de bonden en verstevigen de onderlinge kontakten tussen de kritiese vakbondsleden.
Jan Taat (AbvaKabo)
Doorgaan
Nummer 75 al? Ik herinner me het 0-nummer nog zo goed. Alle diskussies: 'hoe wordt de vakbeweging weer van ons ... hoe overtuig je anderen ... hoe overtuig je er genoeg om met ons mee te doen.' Alle inspanningen: veel, weinig, prakties, inhoudelijk, kreatief.
En later de scepsis, de teleurstelling over de maatschappelijke ontwikkelingen. Maar toch doorgaan, ieder op haar of zijn eigen plek. Het blad Solidariteit ook: voor een demokratiese en solidaire vakbeweging!
Met gemengde gevoelens van teleurstelling en bewondering feliciteer ik de redaktie, de redaktieraad, mijzelf en alle kritiese leden van FNV-bonden met het voortbestaan van Solidariteit.
Anneke Meijsen (AbvaKabo)
Wakkere berichten
Komplimenten en felicitaties van het rotterdams vakbondskafee nu nummer 75 het daglicht aanschouwt. Op weg naar nummer 100 en verder.
Omdat:Het blad Solidariteit, ondanks bescheiden geldmiddelen, steeds opnieuw kans ziet kwalitatief goede, inhoudelijk relevante en 'up-to-date' informatie te brengen.
Omdat: Het als één van de weinige in zijn soort gezond krities zaken benadert, misstanden signaleert, in de samenleving en dus ook in de vakbeweging. Maar vooral tegelijk probeert aan te geven hoe en waarom het anders kan en moet.
Omdat:Het mij en anderen scherp en wakker houdt en 'vakbondsboboos' probeert te wekken.
Omdat:Het, om de moderne vakbondstaal maar eens te bezigen, in 'een gat in de markt' voorziet. Zonder reklames, stones en niet ter zake doende verhalen. Maar ook: zonder poeha. Zo lang de vakbeweging maar blijft aanklooien, heeft Solidariteit meer dan een bestaansrecht.
Ignaat/Piet van der Wolk (Vervoersbond FNV)
Menselijke maat
Namens de Stichting NetWerk van harte gefeliciteerd met het vijfenzeventigste nummer van Solidariteit. Meer dan twaalf en een half jaar lang de arbeidsvoorwaarden, arbeidsomstandigheden en vakbeweging krities blijven volgen en bestoken, is bepaald niet niks en op dit moment misschien nog wel meer nodig dan in de beginperiode.
Wij ervaren de samenwerking met Solidariteit als bijzonder stimulerend voor onze aktiviteiten hier in Nederland, maar ook in internationaal verband binnen het European Work Hazards Network heeft de kritiese stem van jullie inmiddels stevig voet aan de grond gekregen. Het thema van de zesde European Work Hazards Conference die wij in Nederland organiseren - "Work fit for people", "Werk naar menselijke maat" - is vooral ook door jullie inhoud gegeven. Wij hopen dat jullie dit op de konferentie zelf, onder andere in één van de openingsspeeches, met kracht nog verder in zullen vullen.
Pieter van Broekhuizen (voorzitter Stichting Net Werk)
Ik was er bij ...
Toen Solidariteit in 1982 werd opgericht, was ik er bij. Het was in Vlissingen. En ik prijs mij gelukkig dat ik als redaktielid en later lid van de redaktieraad mijn steentje heb mogen bijdragen.
Ik ben er trots op dat ik mede de stoot heb gegeven tot de oprichting van het vakbondskafee voor Den Haag en omstreken. En nu droom ik ... ik droom dat Solidariteit een blijvende en steeds sterkere stimulans zal worden tot het strjdbaar maken van de nederlandse vakbeweging. Aan die droom wil ik, zover in mijn macht ligt, blijven meewerken.
Maar tot op heden: Gefeliciteerd!
Toon Dekkers (FNV Dienstenbond)
Aan de bar
Het is best een hele stapel, die vijfenzeventig nummers. Niet dat ik ze allemaal heb, maar toch. Wat anders is of het feit dat ze er zijn, van een gelukwens moet worden voorzien. Ze blijken nodig en daarmee is veel gezegd.
Ook Solidariteit kan beter, zoals dat geldt voor de arbeidersbeweging. Dat blijkt wel op het amsterdams vakbondskafee dat ik regelmatig bezoek. Diskussies blijven nogal eens hangen op machteloosheid en gebrek aan scherpte. Toch sla ik er niet veel over, ze inspireren me altijd nog meer dan een vakbeweging die meedraait in de mallemolen van de markt. Zeker na afloop aan de bar willen de tongen nog wel eens loskomen.
Ab de Wildt (Vervoersbond FNV)
Foto eerste lezerskonferentie (74 Kb)