nr. 89 maart 1999 |
Solidariteit
Buitenland - onderwijsacties in SurinameBreed eisenpakket gericht tegen de regeringEind vorig jaar en in februari van dit jaar is er een veelheid van acties geweest in het Surinaamse onderwijs. Ze zijn georganiseerd door de FOLS, de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname. De strijd van de FOLS concentreerde zich op elf vraagstukken, omgezet in eisen, die in de afgelopen periode een grote invloed hebben gehad op het economisch leven van Suriname.Deze elf eisen luiden: * Een loonsverhoging van 100 procent. * De stabilisering van de koers. * De opheffing van het gebrek aan leermiddelen. * De stabiliteit van de prijzen. * Een rechtvaardig belastingsysteem. * De totstandbrenging van een begrotingsevenwicht (begrotingsdiscipline). * Een goede gezondheidszorg. * Geen corruptie. * Een einde aan de criminaliteit. * Geen uitverkoop van staatseigendommen. * Stop de ondermijning van de rechtsstaat. GezondheidszorgDit elftal eisen moet gezien worden als een pakket dat het totale economisch leven in Suriname moet ordenen. Het uitgavenbeleid van de huidige regering heeft er toe geleid dat op alle levensgebieden problemen zijn ontstaan. De regering kan daarom nauwelijks haar reguliere verplichtingen nakomen. Het zijn vooral het onderwijs en de gezondheidszorg die hieronder moeten lijden. In de gezondheidszorg zijn er enorme problemen met de betaling aan het Staatsziekenfonds, waar alle overheidsambtenaren een ziektekostenverzekering hebben. Dit fonds kan daarom zijn verplichtingen aan de schuldeisers - ziekenhuizen, huisartsen, specialisten - niet meer voldoen. Om die reden hebben deze schuldeisers het initiatief genomen de verzekerden bij te laten betalen voor hun diensten. Zelfs de bijdrage van de verzekerden aan het fonds, die door de overheid wordt ingehouden, is in de afgelopen periode niet afgedragen. OnderwijsHet onderwijs is hetzelfde lot beschoren. De meest elementaire leermiddelen zijn niet beschikbaar vanwege relatief grote bedragen die de overheid besteedt aan onder andere de populistische bruggenbouw. Op monetair vlak doet dit zich gevoelen door een chronisch gebrek aan deviezen, waardoor het aanbod van vreemde valuta niet kan voldoen aan de grote vraag. Het gevolg hiervan is dat door de importeconomie van Suriname zich een enorme inflatie voltrekt. Omdat de crisis zo breed is en op alle gebieden om zich heen heeft gegrepen, is de strijd van de FOLS niet alleen gericht op het vraagstuk van de nominale loonsverhoging, maar moet door de regering een samenhangend pakket van maatregelen worden doorgevoerd. De acties zijn in de maand november van 1998 begonnen. Midden december is er in verband met Kerst en Ramadhan een eenzijdig bestand afgekondigd, waarbij geen straatacties zijn gevoerd. Dit bestand heeft geduurd tot 19 januari 1999. Op 1 februari is de strijd in verhevigde vorm hervat. Daarbij werd steeds opgeroepen een eenheid te vormen om de regering te dwingen het eisenpakket uit te voeren. Zo werd op één van de cruciale kruispunten van Paramaribo het verkeer geblokkeerd door ontevreden ambtenaren, die in kringetjes liepen en hun doorwerkende collega's overreedden de acties te ondersteunen. Verder waren er zitacties op straat van ambtenaren en leerkrachten en besloten de laatsten na een vergadering naar de scholen te gaan die open waren; ook daar werd gediscussieerd met de doorwerkende collega's. Na een week van harde acties hebben partijen een overbruggingsovereenkomst bereikt. Afgesproken is dat medio maart de besprekingen worden voortgezet. R.C. Naarendorp
|