Grote aanklacht tegen inflatie
Engeland gaat staken - van havens tot telecommunicatie
Kees Stad (1)
Het is er sinds Brexit niet rustiger op geworden in - hoe heet het tegenwoordig - laten we het maar Engeland noemen. Nu de zomer aanbreekt en Covid (voorlopig) afneemt, staan de havens al vol files van vrachtwagens. Naar verluidt, komt dat omdat aan de Franse kant de douane niet hard genoeg werkt. Maar nu heeft de vakbond van havenarbeiders binnen Unite ook besloten de komende maand te gaan staken. Dat gaat de 'aanvoerketens' danig hinderen.
Vakbonden in Engeland zijn al een tijd actief om in praktijk en theorie de inflatie aan te klagen die het leven duurder maakt. Ze laten zich niet van het idee afbrengen dat als de consumptieprijzen omhoog gaan, de lonen, uitkeringen en pensioenen dat ook moeten.
Loonaanbod geweigerd
Havenarbeiders gaan nu in staking, en de gevolgen kunnen groot zijn. In de haven van Felixtowe, de grootste containerhaven van het land, heeft het personeel met 92 procent ingestemd met staken in augustus, omdat het loonaanbod van de reders en het havenbedrijf onaanvaardbaar was. De inflatie zit tegen de 11 procent, maar slechts 5 procent loonsverhoging wordt aangeboden. En dat terwijl het havenbedrijf enorme winst maakt.
Uit de verklaring van vakbond Unite (the Union): De Felixstowe Dock and Railway Company is uiterst winstgevend. Uit haar recentste overzichten blijkt dat het bedrijf in 2020 een winst vóór belasting van 61 miljoen Britse pond [1,19 euro] heeft gemaakt, terwijl eveneens 99 miljoen pond aan dividenden is uitgekeerd. Dat loopt via een ingewikkelde vennootschapsstructuur, maar komt hoofdzakelijk ten goede aan de uiteindelijke houdstermaatschappij van de organisatie, CK Hutchison Holdings Ltd - geregistreerd op de Kaaiman eilanden en genoteerd aan de beurs van Hongkong.
Dreiging niet genoeg
De dreigende staking in de havens maakt deel uit van een aanzwellende golf stakingen en arbeidsconflicten in het land. Persbureau Reuters over het besluit van de havenarbeiders in Felixtowe: De havenarbeiders voegen zich bij een groeiende golf van werknemers in een reeks sectoren, van de spoorwegen tot de telecommunicatie, die hun toevlucht nemen tot vakbondsacties, omdat de loonsverhogingen geen gelijke tred houden met de inflatie die in Groot-Brittannië tegen het einde van het jaar naar verwachting de dubbele cijfers zal bereiken.
De New York Times beschreef al eerder dat het land zich opmaakt voor een zomer vol arbeidsconflicten: Nu de energiekosten en de inflatie de pan uit rijzen en de belastingen en de kosten van leningen stijgen, eisen de Britse werknemers hogere lonen en gaan zij in staking met een strijdbaarheid die in jaren niet is vertoond.
In The Guardian wordt door Polly Smythe enthousiast gereageerd op de toegenomen strijdlust, maar ook gewaarschuwd om je niet te snel rijk te rekenen. Want de inflatie is hoog en nog altijd veel hoger dan de binnengehaalde loonsverhoging. En de dreiging met actie alleen is niet genoeg, het moet uiteindelijk ook waargemaakt worden om de ondernemers daadwerkelijk te dwingen toe te geven. Als voorbeeld wordt de supermarktsector genoemd, waar een loonsverhoging van 2 procent werd behaald die door de vakbond als overwinning werd gepresenteerd, maar door de leden afgewezen.
Labour afwezig
De Labour Party in Engeland is overigens nogal onzichtbaar en de weg kwijt (The Guardian: Wat is er in godsnaam met Labour gebeurd) en is op een manier als PvdA/GroenLinks in een koers van meeregeren beland. Labour-leider Keir Starmer heeft bijvoorbeeld een minister in zijn schaduwkabinet de laan uitgestuurd, omdat die zich uitsprak voor een stakingsactie bij de geprivatiseerde spoorwegen. Er wordt dan ook verwacht dat als de vlam in de pan slaat, Starmer 'zijn hoed mag nemen'. Een heel stel parlementsleden heeft al aangekondigd niet te zullen aarzelen om de picketlines te helpen bezetten.
Ondanks alles ontwikkelt zich een goede combinatie van strijdbaarheid en krapte op de arbeidsmarkt. In haar stuk bij The Guardian merkt Polly Smythe op dat beide nodig zijn om de boel te laten ontploffen, zoals historicus Hobsbawm al beschreef. Het linkse tijdschrift Spectre heeft het over 'payback time' en publiceert een analyse van Kim Moody van Labor Notes uit de Verenigde Staten.
(1) Zie voor vervolg stakingsfront in Engeland: strikemap of Labourstart. En natuurlijk Globalinfo.nl dat graag meer donateurs heeft.